Stanisław Przybyszewski „Śnieg” - streszczenie

„Śnieg” Stanisława Przybyszewskiego to modernistyczny dramat w czterech aktach. Postaci w nim występujące to: Tadeusz, jego brat Kazimierz, żona Tadeusza: Bronka, jej przyjaciółka: Ewa, opiekunka: Makryna oraz Lokaj.

Akt I

Późnym wieczorem w pokoju jadalnym rozmawiają Kazimierz i jego szwagierka Bronka. Jest pora zimowa, na polu nieustannie sypie śnieg. Bronka zwierza się Kazimierzowi ze swoich obaw, co do bezpiecznego powrotu męża. Mężczyzna jest wciąż smutny, wyznaje Broni, że chciałby mieć taką żonę jak ona, zazdrości bratu tak szczęśliwego małżeństwa. Rozmowa przechodzi na temat przyjaciółki Bronki - Ewy. Kobieta wspomina, że bardzo się niegdyś kochały, Ewa była wręcz zaborcza, zwierzały się sobie zawsze ze wszystkiego, po pewnym czasie jednak (gdy Bronka wyszła za mąż) te stosunki oziębły, a kobiety zaczęły trzymać się na dystans, wytworzyła się między nimi jakaś dziwna bariera. Rozmowę przerywa przyjazd Tadeusza. Młodzi nie mogą oderwać się od siebie, są szczęśliwi. Tadeusz i Kazimierz rozmawiają o przeszłości. Tadek zwierza się bratu, dlaczego kiedyś bardzo cierpiał, przyczyną była ,,nieokreślona tęsknota”, nie potrafi jednak powiedzieć za kim, czy za czym. Jej uosobieniem była Ewa, nie potrafił jej okiełznać, ,,chciała...