Tadeusz Makowski „Promień słońca” - interpretacja, opis obrazu

Tadeusz Makowski to artysta, który najchętniej malował techniką kubistyczną. Pod koniec twórczości zainteresował się naturą, jednak to kubizm najbardziej go pasjonował. Na swoich obrazach przedstawiał najczęściej dzieci w scenach z życia wiejskiego, gdzie stosował geometryczne formy.

Jednym z najbardziej znanych jego obrazów jest „Promień słońca”. Namalował go techniką olejną na płótnie w 1930 roku. Obraz przedstawia dwoje dzieci, chłopca i dziewczynkę. Chłopiec ma na sobie białą bluzkę i brązowe spodnie. Na głowie ma czapkę. Jego twarz jest czerwona a głowa przechylona jest w bok, jakby chciał coś zobaczyć. Na twarzy chłopca maluje się zachwyt połączony ze zdziwieniem. Wyższa postać, stojąca obok chłopca to dziewczynka. Ma jasne włosy, szaro-niebieską sukienkę i splecione dłonie, które spoczywają na wysokości brzucha. Jej twarz jest spokojna. Centralnym punktem obrazu jest tytułowy promień słońca, który ma tu postać jasnej plamy. Spada on na część twarzy dziewczynki i kawałek czapki chłopca. Wyraźnie spada on z góry. Tło ma kolor czarno-brązowy. Wspaniale kontrastuje ono z ciepłymi barwami, użytymi do przedstawienia dzieci. Tło nie zagłusza postaci pierwszoplanowych, wręcz pomaga je wyodrębnić i pomaga dostrzec zastosowane w nich kształty. 

Do namalowania obu postaci, autor użył figur geometrycznych. Głowa dziewczynki i chłopca ma kształt koła, tak samo jak oczy obu postaci. Tułów to prostokąt, natomiast czapka widniejąca na głowie chłopca ma kształt trójkąta, podobnie jak nos chłopca. Świadczy to o geometryczności ludzkiego ciała.

Makowski, przez namalowanie „Promienia słońca” udowodnił swoje mistrzostwo w technice kubistycznej i wykorzystał lata praktyki, jaką zdobył podczas studiów w Krakowie i podczas pobytu w Paryżu.