Jan Kochanowski „Ku muzom” - interpretacja, opracowanie i analiza fraszki

Krótka fraszka Jana Kochanowskiego pt.: „Ku muzom” umieszczona została w Księgach Wtórych. Jej tematyka oscyluje wokół toposu exegi monumentum, a więc horacjańskiego „pomnika zbudowanego ze spiżu”, co ma być symbolem nieśmiertelności sławy poetyckiej danego twórcy. Jan Kochanowski często odwoływał się do owej tematyki, sztandarowym wierszem jest parafraza jednej z pieśni Horacego. Jest to Pieśń XXIV z Ksiąg Wtórych o incipicie „Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony...”. Tam także poeta wyrażał przekonanie co do istnienia swoich utworów po śmierci i chwały poetyckiej, jaka przetrwa przez wiele wieków.

Fraszka posiada sporo odniesień do kultury starożytnej. Już pierwszy wers zawiera apostrofę do panien, które mieszkają „na wielkim Parnazie”, a więc – do tytułowych muz. W mitologii starożytnej opiekowały się one różnymi sztukami i naukami, było ich dziewięć, a ich przewodnikiem był Apollin, bóg piękna i wszelkich sztuk.

Druga część apostrofy mówi o „ippokreńskiej rosie”, w której muzy maczają swoje włosy. Hippokrene (bo tak brzmi współczesna forma tego wyrazu) było źródłem, z którego poeci...