Kandinsky „Kompozycja z kołami i prostymi” - interpretacja, opis obrazu

„Kompozycja z kołami i prostymi” znana również jako „Kompozycja VII” pochodzi z 1923 roku. Kandinsky należy do najwybitniejszych twórców XX wieku, jest prekursorem abstrakcjonizmu w sztuce. Abstrakcjonizm w malarstwie charakteryzuje się pomijaniem podczas tworzenia obrazów bezpośrednich odniesień do form lub przedmiotów istniejących w rzeczywistości, w naturze. Abstrakcjoniści konstruowali swe obrazy z form takich jak linia, plama, pion, form geometrycznych. Ich celem było odejście od naśladownictwa rzeczywistości.

Kandinsky zaczął tworzyć w nurcie abstrakcjonizmu w latach 20. XX wieku. Pierwsza faza jego twórczości w tym stylu nosi miano fazy architekturalnej. „Kompozycja VII” jest najbardziej reprezentatywnym z obrazów z tego okresu. Znajdziemy w niej bowiem wszystkie elementy charakterystyczne dla malarstwa twórcy-ekspresjonisty.

Dzieło składa się z kompozycji linii, różnej wielkości kół, półokręgów i trójkątów połączonych motywem szachownicy. Dzieło jest dynamiczne oraz wielokolorowe. Intensywność kolorów (między innymi niebieskiego, czerwonego, fioletowego) podkreślona została przez białe tło. Kolory są matowe, dominuje chłodna, surowa tonacja. Obraz przypomina nieco rysunek matematyczny, choć trudno doszukać się w nim jakiegokolwiek logicznego uporządkowania elementów. Najmocniejszym, i rozbijającym monotonność obrazu, elementem jest purpurowe, duże  koło znajdujące się w lewym, górnym rogu dzieła.

Na płótnie można dostrzec też elementy niegeometryczne, takie jak aureola wokół błękitnego i żółtego koła, ciemna, falista linia i czerwona poświata czarnej formy znajdującej się u góry obrazu. Dynamika obrazu generowana jest również przez symbole: trójkąty obecne w dziele symbolizują ruch, kula i koło natomiast kojarzą się ze stabilnością.