Tadeusz Kubiak - biografia, życiorys

Tadeusz Kubiak to polski satyryk i poeta żyjący w XX wieku. Urodził się w 1924 roku w Warszawie. Gimnazjum ukończył w Ostrowcu Świętokrzyskim, następnie kontynuował edukację studiując filologię polską na krakowskim i warszawskim uniwersytecie.

Debiutował w 1943 roku. Jako że jego debiut przypada na czas II Wojny Światowej, Kubiak pierwszy swój utwór wydał na łamach konspiracyjnego pisma „Jutro poezji”. W kolejnych latach współpracował z takimi tytułami jak „Pokolenie” czy „Po prostu”. W 1948 po raz pierwszy możemy usłyszeć jego głos w Polskim Radiu – pracuje jako redaktor w dziale literackim. Od tej pory Kubiak zasłynie jako autor wielu słuchowisk radiowych. 

Od 1955 Kubiak tworzy żartobliwe liryki i wiersze satyryczne. Warto wymienić tytuły takich utworów jak „Marysiu, hej!”, „Przez pole, przez las” czy „Pamiętaj o mnie, miła”. Wiersze Kubiaka mają charakter żartobliwy.

W twórczości tego poety pojawiają się także wiersze miłosne. Są one utrzymane w konwencji tajemniczych wyznań, mają w nich miejsce liczne odwołania do historii literatury. Poeta stosuje symbolikę, jednocześnie w prostych słowach ujmując w wersy myśli, które pragnie przekazać czytelnikowi. W wierszu „Tylko ze strachu” podmiot liryczny pragnie przekazać czytelnikowi prostą prawdę; ludzie szukają miłości tylko ze strachu przed samotnością. Zamiast nauczyć się samotności „Między obłudą kobiet a zazdrością mężczyzn szukają czego nie ma — miłości”

Tadeusz Kubiak wydaje wiele tomików poetyckich. Pierwsze na półkach księgarń znalazły się w 1944 roku, były to tomiki „Eskadra” i „Gałązka rozmarynu”. W kolejnych latach pojawiają się m. in. „Słowo pod żaglem”, „Serce partii”, „Zdjęcie maski”, „Opisanie człowieka”, „Los wielokrotny” czy „Kraina pierwsza”.  Tadeusz Kubiak zmarł w 1979 roku.