Św. Cecylia - życiorys, patronat. Św. Cecylia z Rzymu

Święta Cecylia dziewica to jedna z najsławniejszych męczennic Kościoła rzymskokatolickiego. Jak powiada legenda – pochodziła z rzymskiego rodu patrycjuszy.

Według tradycji, w młodości złożyła śluby czystości, ale rodzice zmusili ją do małżeństwa z patrycjuszem, poganinem Walerianem. Cecylia jednak wymogła na małżonku, aby uszanował jej dziewictwo. Udało jej się nawrócić i Waleriana, i jego brata Tyburcjusza, dzięki czemu pozyskała ich dla Jezusa.

To razem z mężem i jego bratem poniosła śmierć męczeńską za Chrystusa. Walerian i Tyburcjusz zostali ścięci, natomiast Cecylia została zamknięta we własnym domu w rozpalonej łaźni. Po trzech dniach mąk w tym swoistym więzieniu, gdy okazało się, że jeszcze żyła, pozbawiono ją życia poprzez cios toporem. Trudno jednak w opisie jej męczeństwa oddzielić fakty historyczne od legendy.

Śmierć tych trojga miała miejsce prawdopodobnie miejsce za panowania Marka Aureliusza albo Lucjusza Aureliusza Kommodusa, między rokiem 161 a 192. Ciało świętej męczennicy odnaleziono w roku 822 w katakumbach, po czym złożono w poświęconej jej bazylice na Zatybrzu.

Imię świętej otaczane jest w Kościele wielkim kultem. Włączono je do kanonu Mszy św. oraz litanii do Wszystkich Świętych. Dniem poświęconym Cecylii jest 22 listopada. Święta to patronka muzyków, chórzystów, zespołów wokalno-muzycznych.

W ikonografii św. Cecylia ukazywana jest jako orantka. Prezentacje z czasów późniejszych przedstawiają męczennicę w tunice z palmą męczeńską w dłoni. Niekiedy gra na organach. Atrybuty świętej to instrumenty muzyczne, np. anioł, harfa, cytra, lutnia, płonąca lampka, wieniec z białych i czerwonych róż, który symbolizuje jej niewinność i męczeństwo, miecz.