Grupa społeczna mała i duża – przykłady, definicja, cechy

Człowiek, jako istota spędzająca życie w otoczeniu ludzi, wchodzi z nimi w rozmaite relacje, uczestniczy w wielu grupach społecznych. Grupą społeczną nazywa się zespół co najmniej 3 osób (ze względu na wielość zachodzących między nimi interakcji), który powstał i funkcjonuje z ukierunkowaniem na określony cel. W grupie społecznej wykształca się pewna hierarchia – każdy członek pełni określone role społeczne, wyróżnić można także wyraźne przywództwo. W socjologii spotkać można liczne podziały grup. Przeprowadzenie go ze względu na liczbę członków grupy pozwala wyróżnić grupy małe i duże.
 
Grupy duże, jak sama nazwa wskazuje – posiadają wielu członków. Jaki czynnik oddziela grupy małe od dużych? Jest nim nie tyle określona liczba członków, ile możliwość utrzymywania bezpośredniego kontaktu między nimi nawzajem. Przyjmuje się, że już grupy liczące kilkudziesięciu członków są grupami dużymi. Małe grupy społeczne wyróżniają się natomiast wspomnianą możliwością utrzymywania niezapośredniczonych relacji między członkami.
 
Duże grupy społeczne wiążą się zwykle z pewnym sformalizowaniem struktury, co może usprawnić koordynację działań dużej liczby osób. Przykładami dużych grup społecznych są więc przede wszystkim związki zawodowe czy partie polityczne. Taką grupą, choć o nieporównywalnie większym zasięgu, jest także naród.
 
Warto dodać, że wraz ze wzrostem liczebności członków grupy pogarsza się aktywność poszczególnych osób – mają one znacznie mniej możliwości działania, a ciężar pedejmowania aktywności przypada na węższą część np. na przywódców. W dużych grupach obniża się również, jak wspomniano wcześniej, jakość i częstotliwość komunikowania, a także jednolitość grupy, co może wpływać na osiągnięcie określonego celu.

Grupy społeczne złożone z kilku lub kilkunastu osób (czyli grupy małe) to przede wszystkim rodzina (najbardziej podstawowa grupa społeczna), kręgi koleżeńskie, grupy znajomych, niewielkie koła zainteresowań. Małe grupy są zwykle grupami nieformalnymi, a ich celem jest raczej zaspokajanie potrzeb emocjonalnych lub rozwijanie zainteresowań jednostki niż szersze działanie społeczne. W małych grupach mamy do czynienia z dużą aktywnością członków (od każdej jednostki coś zależy), dobrą komunikacją i dużą jednolitością wewnątrz grupy.