Style przywództwa - charakterystyka

Style przywództwa opisują przebieg procesu decyzyjnego w relacji przywódczej – między przywódcą a  podległymi mu osobami, a także opisują formy przewodzenia.

Paul Hersey i Ken Blanchard wyróżnili 4 podstawowe style przywództwa dotyczące przede wszystkim jego sytuacyjnego typu, w którym osoba przewodząca dopasowuje swój styl przewodzenia do potrzeb panujących w zespole podległych mu osób. Te cztery style to: styl dyrektywny, perswazyjny, partycypacyjny i delegacyjny.

Styl dyrektywny jest wybierany w momencie, gdy pracownicy posiadają małe doświadczenie, a lider musi dokładnie wskazywać co, jak i kiedy ma zostać zrobione. Komunikacja i proces decyzyjny zachodzi tutaj jednostronnie – z inicjatywy przywódcy.
 
Styl perswazyjny stosuje się w chwili, kiedy mamy do czynienia z większą biegłością wykonywanych zadań, jak również z większym doświadczeniem osoby podległej. Tutaj także przywódca określa wyraźnie co i jak zrobić, jednak pojawia się już komunikacja dwustronna – np. lider przekonuje pracownika o konieczności zrobienia danej rzeczy w określony sposób.

Styl partycypacyjny polega natomiast na dwustronnej komunikacji, w toku której dochodzi do podjęcia istotnych decyzji – pracownik posiada większe doświadczenie i umiejętności i może w korzystny sposób przysłużyć się swą wiedzą liderowi.

Czwartym wyróżnionym stylem jest styl delegacyjny. Występuje on w interakcji z dużym doświadczeniem pracownika i jego wysokimi umiejętnościami (m.in. organizowania czasu pracy, systematyczności wykonywanych działań i wielu innych). W tej sytuacji przywódca deleguje na danego pracownika część koniecznych do wykonania zadań razem z odpowiedzialnością za ich wykonanie.
 
Inna klasyfikacja stylów przywództwa wyróżnia 3 style: autorytarny, demokratyczny i liberalny. Różnią się one od siebie sposobem wykonywania przywództwa.

W stylu autorytarnym przywódca przedstawia konieczne do wykonania zadanie, przydziela obowiązki, a następnie sprawdza postępy i ewentualnie krytykuje ich brak. Styl demokratyczny polega natomiast na tym, że przywódca działa na równi z innymi – poddaje on pod dyskusję zadanie do wykonania, wspólnie ustanawia się podział obowiązków i sposób wykonania zadania. Ostatnim stylem jest styl liberalny, który polega właściwie tylko na przedstawieniu danego zadania i rozwiązywania ewentualnych sporów – cała reszta (np. podział obowiązków) zadań zostawiana jest pracownikom.