Ojcowie Europy - definicja, opis

Ojcowie Europy (zwani także Ojcami założycielami Europy lub Ojcami współczesnej Europy) - ojcowie integracji europejskiej. Byli to ludzie, którzy odegrali największą rolę w powstaniu Wspólnot Europejskich, a więc i w dalszej perspektywie - Unii Europejskiej. 

W historii integracji europejskiej wybitną rolę odegrali konkretni ludzie, jednostki. Byli to politycy państw powojennej Europy, wywodzący się głownie nurtu nowoczesnej, europejskiej chrześcijańskiej demokracji. Pochodzili z różnych krajów i mieli odmienne podejście do wielu kwestii, ale mieli też coś wspólnego - wizję zjednoczonej Europy. 

Choć podobne myśli pojawiały się już w wieku XVII w. Jednak dopiero doświadczenie dwóch strasznych wojen światowych, których działania toczyły się przede wszystkim właśnie na frontach europejskich, spowodowało powrót do kwestii zjednoczenia. Do urzeczywistnienia marzeń o integracji przyczyniło się w tamtym czasie kilku polityków i działaczy: 

Konrad Adenauer (1876-1967) - prawnik, pierwszy kanclerz Niemiec po II wojnie światowej I minister spraw zagranicznych; działacz chrześcijańsko-demokratyczny; współautor pojednania francusko-niemieckiego i gorący zwolennik zjednoczenia Europy w oparciu o tradycje i wartości chrześcijańskie;

Winston Churchill (1874-1965) - premier Wielkiej Brytanii w czasie II wojny światowej; twórca idei Stanów Zjednoczonych Europy; 

Alcide de Gasperi (1881-1954) - premier powojennych Włoch; nad projektem zjednoczenia europejskiego pracował wiele lat; jego dążenia koncentrowały się na powołaniu wspólnoty obronnej, która zapewni trwały pokój i powstrzyma konflikty wewnętrzne, wojny domowe;

Walter Hallstein (1901-1982) - niemiecki polityk I prawnik, pierwszy przewodniczący Komisji Europejskiej; 

Jean Monnet (1888-1979) - francuski dyplomata i ekonomista; w czasie wojny członek francuskiego ruchu oporu; autor tzw. planu Schumana, który stworzył możliwość współpracy francusko-niemieckiej w ramach Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali; pierwszy prezydent EWWiS; w 1976 r. obdarzony tytułem Obywatela Europy;

Robert Schuman (1886-1963) - polityk francuski, prawnik; więzień gestapo, po ucieczce - uczestnik francuskiego ruchu oporu; współzałożyciel powojennej Republikańskiej Partii Ludowej; minister finansów, spraw zagranicznych, minister sprawiedliwości i premier; w latach 1956-1960 przewodniczący Parlamentu Europejskiego; twórca pojednania francusko-niemieckiego („plan Schumana”);

Paul-Henri Spaak (1899-1972) - belgijski polityk; działacz Belgijskiej Partii Socjalistycznej; minister spraw zagranicznych I premier; współtwórca NATO i EWG; współredagował Kartę Narodów Zjednoczonych; przewodniczący pierwszego Zgromadzenia Ogólnego ONZ; sekretarz generalny NATO; 

Altiero Spinelli (1907-1986) - włoski polityk; antyfaszysta; kierował pracami nad wnioskiem Parlamentu Europejskiego dotyczącym traktatu w sprawie federalnej Unii Europejskiej, zwanego też projektem Spinellego; poseł do Parlamentu Europejskiego; 

Charles de Gaulle (1890-1970) - francuski bohater narodowy; prezydent Francji; zwolennik Europy ojczyzn i ograniczania roli Stanów Zjednoczonych w Europie; 

Józef Retinger (1888-1960) - polski publicysta, historyk literatury i polityk; po wojnie, na emigracji, zaangażował się w tworzenie organizacji mających zjednoczyć Europę; współzałożyciel i sekretarz generalny Ruchu Europejskiego; w 1948 r. zorganizował Kongres Haski - wielki zjazd europejskich polityków i myślicieli; twórca tzw. Grupy Bilderbergu, nieformalnej organizacji, w ramach której liczni przywódcy wymieniali swe poglądy.