Anaksymander z Miletu - biografia, życiorys

Anaksymander z Miletu jest jednym z pierwszych filozofów greckich. Żył w VII wieku przed naszą erą, w latach 610 - 543 p.n.e. Należał do szkoły jońskich filozofów przyrody. Był uczniem Talesa, a swoje poglądy przekazał Anaksymenesowi. Przypisywane mu jest autorstwo pierwszego w historii dzieła filozoficznego, zatytułowanego „O naturze”. Dzieło to zachowało się tylko do II wieku p. n. e. 

Zainteresowania tego filozofa oscylowały wokół matematyki, astronomii, geografii i biologii. W związku z tą ostatnią dziedziną nauki, jest prekursorem teorii, którą w kolejnych latach udowodnił i opisał Darwin. Anaksymander jest ponadto autorem ówczesnej mapy świata. Jeżeli chodzi o odkrycia astronomiczne, Anaksymandra uznajemy za prekursora badań związanych z systemem słonecznym. Na podstawie poczynionych obserwacji wysnuł teorię, w której sugerował, że ziemia jest zakrzywiona i porusza się w przestrzeni. Głosił poglądy, że to słońce jest większe od ziemi, a także że księżyc odbija promienie słoneczne. W wyniku swoich obserwacji zbudował pierwszy model świata oraz zegar słoneczny.

Jednakże najbardziej na uwagę zasługują filozoficzne poglądy Anaksymandra z Miletu. Uważał on, że to z bezkresu wyłania się cały wszechświat. Twierdzenie do posunęło do przodu ówczesne spojrzenie na świat, albowiem to spojrzenie było bardziej rewolucyjne niż religijne kosmogonie. Pojawił się problem, który pierwiastek jest przyczyną wszystkiego. Początkowo Anaksymander był przekonany, że chodzi o wodę, jednak w późniejszym okresie zarzucił tą tezę - albowiem z jednego pierwiastka nie mogą wyłonić się przeciwieństwa. W związku z tym za prazasadę rzeczywistości Anaksymander uznał „apeiron” - samoistną czynnik nieokreślony, nieskończony i pełen przeciwieństw. Z niego miał wyłonić się świat i wszystkie przeciwieństwa.