Leszek Czarny - biografia, życiorys

Nie znamy dokładnej daty narodzin Leszka Czarnego. Prawdopodobnie miało to miejsce w roku 1241. Jego rodzicami byli Kazimierz Kujawski i Konstancja Wrocławska. Sytuacja księcia od najmłodszych lat nie była łatwa. Kiedy miał ok. lat szesnastu zmarła jego matka. Kazimierz ponownie wziął ślub. Jego nowa wybranka serca dokładała wszelkich starań aby ani Leszek ani Siemomysł nie objęli władzy po ojcu. 

Kiedy synowie Kazimierza byli pełnoletni zbuntowali się wobec polityki ojca i jego drugiej żony. Wsparcia udzielili im Henryk Pobożny, Bolesław Wstydliwy oraz Siemowit. W skutek owych działań, Leszek Czarny, w roku 1261 został księciem sieradzkim. 

Kazimierz Kujawski zmarł w roku 1267. Jego księstwo musiało zostać podzielone wśród synów, z których seniorem był Leszek Czarny. Otrzymał on księstwo łęczyckie. Kilka lat później, w roku 1273, wszedł w posiadanie ziemi inowrocławskiej. Niedługo Leszek panował w tym księstwie, bo jedynie pięć lat. Jednakże zdołał nawiązać bardzo dobre stosunki z Bolesławem Wstydliwym, który chciał aby Leszek Czarny odziedziczył jego księstwo krakowsko-sandomierskie. Książę otrzymał je w roku 1279. Rok później na ziemię sandomierską napadł Lew Daniłowicz. Być może zachęcony sukcesem, Leszek Czarny w roku 1281 zaatakował Henryka Probusa, księcia wrocławskiego. 

Leszek Czarny wdał się w spór z Kingą, żoną Bolesława Wstydliwego, która chciała odzyskać część ziem niegdyś należących do jej męża. Ściślej mówiąc, pragnęła wejść w posiadanie ziemi sądeckiej, która miała strategiczne znaczenie dla kraju. Wdowa nie potrafiłaby wykorzystać jej potencjału, dlatego też książę Leszek sprzeciwiał się zwróceniu jej Sądecczyzny. Na opór napotkał książę również w relacjach z rycerstwem. Momentem kulminacyjnym owych problemów był rok 1282 i 1283. 

Około roku 1285 roku miało miejsce dosyć nieprzyjemne zdarzenie. Mianowicie przeciw księciu wystąpili możni panowie: wojewoda Otto Toporczyk, kasztelan Janusz oraz wojewoda Żegota. W zaistniałej sytuacji Leszek Czarny udał się na Węgry, które udzieliły mu wsparcia militarnego. Przeciwnicy zostali pokonani, a bunt stłumiony. 

Za swego życia Leszek Czarny musiał zmierzyć się z jeszcze jednym problemem. W latach 1287 oraz 1288 Tatarzy zaatakowali Małopolskę. Dzięki pomocy Węgrów, tym razem udało się odeprzeć atak. 

Leszek Czarny zmarł dnia 30 września 1288 roku w Krakowie.