Ludwik XIII - biografia, życiorys

Ludwik XIII urodził się dnia 27 września 1601 roku w Fontainebleau. Jego rodzicami byli Henryk IV i Maria Medycejska. Kiedy następca tronu miał zaledwie dziewięć lat zmarł jego ojciec. Matka Ludwika pełniła funkcję regentki. Zależało jej wyłącznie na sprawowaniu władzy. Przez całe życie zdawała się nie przejmować synem.

Przyszły król Francji nie był przygotowany do pełnienia tej roli. Nie dość, że nie miał ku temu wrodzonych predyspozycji (wada wymowy, nieśmiałość, lenistwo) to nie był również wykształcony pod żadnym względem. Za owe zaniedbania należy winić jego matkę, która pochłonięta była dbaniem o własne interesy i przywileje wynikające z jej statusu królowej, a następnie regentki i matki króla.

Okres panowania Marii nie był czasem rozkwitu państwa. Wiele środowisk pragnęło, aby prawowity następca tronu objął swój urząd. W roku 1614, Ludwik XIII został uznany za pełnoletniego. Tym samym dobiegł kres jawnych rządów jego matki. Nie odsunęła się on jednak od polityki i nadal podejmowała decyzje, odsuwając Ludwika i jego godność na dalszy plan. 

Sytuacja uległa zmianie, kiedy Ludwik XIII wybrał swojego doradcę. Został nim Karol de Luynes, który nie miał wystarczających kompetencji, aby pełnić nadany mu urząd. Zdołał on jednak odsunąć nieco Marię i jej sojuszników od władzy. Na dworze i w państwie zaczęły zawiązywać się spiski. W konsekwencji wojna domowa była jedynie kwestią czasu. Można powiedzieć, że Ludwik biernie przyglądał się otaczającej go sytuacji. Brak rozeznania i umiejętności Luyes, w kwestiach sprawowania władzy, dawały się mocno we znaki monarsze, który obwiniany był za błędne decyzje. Dlatego też, w roku 1621 odprawił swego doradcę i rozpoczął samodzielne rządy. 

W tym czasie, również za sprawą Marii, coraz większe znaczenie i poważanie zaczął zyskiwać pewien kardynał o nazwisku Richelieu. W konsekwencji okazał się on kolejnym doradcą króla. 

Matka Ludwika w dalszym ciągu próbowała wszelkimi sposobami odzyskać władzę, zwłaszcza, że działania Richelieu wydawały się być przemyślane i rozsądne, co mogło umocnić pozycję jej syna. W roku 1630 zdradziła królowi w sekrecie, iż w sytuacji kiedy ów podupadł na zdrowiu, jego brat pragnie przejąć rządy. Oczywiście był to jedynie podstęp, aby zaskarbić sobie zaufanie syna i pozbyć się kardynała. Na szczęście Ludwik w porę zdał sobie sprawę z intrygi i nie odprawił swego doradcy. Brat Ludwika został wygnany z kraju za snucie swych niecnych planów. 

Jeśli idzie o życie prywatne, Ludwik w roku 1615, dnia 9 listopada, wstąpił w związek małżeński z córką Filipa III Habsburga - Anną Austriaczką. Małżeństwo nie miało dzieci. Anna była kilka razy brzemienna, jednakże nie udało jej się urodzić następcy tronu. Sam Ludwik nie żywił do żony wielkiego uczucia. Istnieje hipoteza, iż powodem była odmienna orientacja seksualna króla. 

Ludwik XIII zmarł dnia 14 maja 1643. Powodem zgonu było zapalenie jelita. Nie pozostawił po sobie następcy tronu.