Wacław II - biografia, życiorys

Wacław II urodził się dnia 27 września 1271 roku w Pradze. Potomek Przemysła Ottokarta z dynastii Przemyślidów już w roku 1278 został księciem czeskim. Godność tą sprawował do roku 1297. Był władcą, który potrafił budować swoje królestwo. W swoich rękach skupił władzę nad księstwem bytomskim, od którego hołd przyjął w roku 1289. Kolejnym sukcesem, który odniósł Wacław, było zhołdowanie księstwa cieszyńskiego, a następnie opolskiego. Miało to miejsce w roku 1291. 

Wacław był władcą, którego królestwo było jednym z największych. Aby pozyskać nowe włości stosował różne sposoby. Jednym z innowacyjnych rozwiązań, aby uzyskać władzę nad kolejnym księstwem, było przejęcie go od swej ciotki, żony zmarłego Leszka Czarnego - Gryfiny. Powszechnie uważano, iż takie pokrewieństwo nie daje możności dziedziczenia ziemi, on jednak zdołał przejąć ziemię krakowską od swej ciotki. Wacław II rósł w potęgę. Jeszcze w roku 1291 został księciem krakowskim. Dodać należy, iż rok wcześniej udało mu się opanować ziemię kłodzką. Wydawać by się mogło, że kolejne zdobycze przychodziły mu coraz łatwiej. W roku 1292 przejął księstwo brzesko-kujawskie i Sandomierz, który należał do Władysława Łokietka. Otrzymał od niego również w hołdzie ziemię sieradzką. Podbojom księcia Wacława wydawało się nie być końca. W roku 1300 zapanował nad Wielkopolską, a nawet Pomorzem Gdańskim. 

Jednakże największym sukcesem, jaki udało mu się osiągnąć, była koronacja na króla Polski, która odbyła się w Gnieźnie jeszcze w roku 1300. Już jako pełnoprawny władca Wacław II wstąpił w związek małżeński z Ryksą Elżbietą, a jego teściem został Przemysł I. Małżeństwo rozszerzyło jego wpływy na Śląsk.

Wacław II niedługo cieszył się swoją potęgą. Zmarł dnia 21 czerwca 1305 roku w Pradze.