Tony Blair - biografia, życiorys

Anthony Charles Lynton Blair - Tony Blair (ur. 1953) - były premier Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (1997-2007) oraz szef Partii Pracy (1994-2007).

Urodził się w Edynburgu. Z wykształcenia prawnik - ukończył St John's College w uniwersytecie Oksford. 

Blair zainteresował się polityką i w 1975 roku wstąpił do Partii Pracy. Postanowił dostać się do parlamentu, co udało mu się w roku 1938 (kiedy to dostał się do Izby Gmin), po nieudanej próbie rok wcześniej. Jego kampania prezentowała go jako człowieka szanującego pokój - był zwolennikiem rozbrojenia nuklearnego oraz wystąpienia Wielkiej Brytanii z EWG (Wspólnoty Europejskiej, wtedy Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej).

Blair szybko wspinał się po szczeblach kariery politycznej. W roku 1984 został głównym mówcą opozycji ds. finansowych. W 1987 wsparł zespół ds. handlu i przemysłu. W 1988 dostał się do „gabinetu cieni” na stanowisko ministra ds. energii, w 1989 ministra ds. zatrudnienia. Jego polityka bazowała przede wszystkim na pomyśle modernizacji programu politycznego partii laburzystowskiej. 

W roku 1992 Partia Pracy przegrała wybory rządkowe. Przywódca laburzystów, John Smith, mianował Blaira ministrem spraw wewnętrznych z ramienia opozycji. Po śmierci Smitha Blair został mianowany liderem i włączony do Tajnej Rady. Jego polityka miała na celu zmniejszenie wpływu związków zawodowych. 

W roku 1997 Partia Pracy pod jego przywództwem po raz pierwszy od lat 18 pokonała konserwatystów. Kolejne zwycięstwa nastąpiły w roku 2001 i 2005, czyniąc rządy Blaira najdłuższymi rządami laburzystowskiego premiera. W roku 1998 Blair podpisał tzw. Porozumienie Wielkopiątkowe, mające położyć kres konfliktowi pomiędzy katolikami a protestantami w Irlandii Północnej (niestety okazało się to tylko teorią, w rzeczywistości fikcją). Dzięki działalności Blaira również Szkocja i Walia otrzymały nieco więcej samodzielności wobec Anglii.

Dość agresywna polityka zagraniczna Blaira nie przysparzała mu zwolenników w kraju. Jego sympatyzowanie z działaniami zbrojnymi (najpierw w Kosowie, później w Afganistanie) sprawiło, że jego poparcie gwałtownie spadło: w roku 2006 Partia Pracy przegrała wybory lokalne.

W roku 2007 Blair zrezygnował ze stanowiska szefa Partii Pracy oraz z miejsca w parlamencie. Obecnie zajmuje się procederem pokojowym na Bliskim Wschodzie, w regionie tzw. Kwartetu Bliskowschodniego.