Wielcy wodzowie - Jerzy Lubomirski - charakterystyka

Urodzony 20 stycznia 1616 roku Jerzy Sebastian Lubomirski opuścił Polskę w roku 1629 i okres młodości spędził na Zachodzie. Kształcił się m.in. w Inglostadt, na Uniwersytecie w Lowanium oraz w Lejdzie. W trakcie licznych podróży po Anglii, Francji, Włochach czy Hiszpanii miał możliwość zapoznawania się z najnowszymi tendencjami sztuki militarnej. Wzbogacony o wiedzę z niezwykle pożytecznych dziedzin w roku 1636 Lubomirski powrócił do kraju.

Na początkowym etapie jego kariera rozwijała się przede wszystkim w zakresie polityki. Szybko wybrany został do Sejmu Walnego, aby już w roku 1638 otrzymać urząd wojewody i starosty generalnego Krakowa. Dwanaście lat później mianowany został marszałkiem wielkim koronnym. Niedługo po tej nominacji doszło do pierwszego konfliktu na linii Lubomirski – król Jan Kazimierz. W podziękowaniu za swój urząd Lubomirski nie złożył na ręce króla zwyczajowej opłaty i rozpoczął knucie intryg z księciem Siedmiogrodu - Janem II Rakoczym. Niezadowolony Jan Kazimierz próbował wpłynąć na niepokornego przez odebranie mu prawa do wydobywania soli.

Ostatecznie konflikt ten zażegnano w roku 1651, kiedy to Lubomirski przeprosił władcę i zadośćuczynił za popełnione szkody.

Na sukcesy militarne...