Jerzy Lubomirski - biografia wielkiego wodza

Urodzony 20. stycznia 1616 roku Jerzy Sebastian Lubomirski opuścił Polskę w roku 1629 i okres młodości spędził na Zachodzie. Kształcił się m.in. w Inglostadt, na Uniwersytecie w Lowanium oraz w Lejdzie. W trakcie licznych podróży po Anglii, Francji, Włoszech czy Hiszpanii miał możliwość zapoznania się z najnowszymi tendencjami w sztuce militarnej. Wzbogacony o wiedzę z niezwykle pożytecznych dziedzin, w roku 1636 Lubomirski powrócił do kraju.

Początkowo kariera Lubomierskiego rozwijał się przede wszystkim w zakresie polityki. Szybko wybrany został do Sejmu Walnego, aby już w roku 1638 otrzymać urząd wojewody i starosty generalnego Krakowa. Dwanaście lat później mianowany został marszałkiem wielkim koronnym. Niedługo po tej nominacji doszło do pierwszego konfliktu na linii Lubomirski - król Jan Kazimierz. W podziękowaniu za swój urząd Lubomirski nie złożył na ręce króla zwyczajowej opłaty i rozpoczął knucie intryg z księciem Siedmiogrodu, Janem II Rakoczym. Niezadowolony Jan Kazimierz próbował wpłynąć na niepokornego podwładnego poprzez odebranie mu prawa do wydobywania soli. Ostatecznie konflikt ten zażegnano w roku 1651, kiedy to Lubomirski przeprosił władcę i zadośćuczynił za popełnione szkody.

Na sukcesy militarne...