Ryszard Kukliński - biografia, życiorys

Ryszard Jerzy Kukliński urodził się 13 czerwca w Warszawie, był pułkownikiem Wojska Polskiego oraz armii amerykańskiej. Przyszedł na świat w robotniczej, katolickiej rodzinie. Jego ojca aresztowano w trakcie II wojny światowej. Poniósł śmierć w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen.

Po wojnie, jako piętnastoletni chłopak dostał posadę we wrocławskiej Miejskiej Straży Ochrony Obiektów, gdzie zajmował się pilnowaniem zakładów wyrabiających mydło. Dwa lata później zapisał się do Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej. Skończył szkołę oficerską w wieku dwudziestu lat. Służył w 9. Pułku Piechoty w Pile. Jego kariera rozwijała się sprawnie. Uczestniczył m.in. w przygotowaniach planu najazdu wojsk Układu warszawskiego na tereny Czechosłowacji. Był oficerem sztabowym. Należał do Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru Układów Genewskich. Podobno jako pułkownik współpracował z CIA w Niemczech. Dowodem na to ma być notatka zaadresowana do ambasady USA w Bonn nadany z Wilhelmshaven, którego nadawca prosi o spotkanie w Amsterdamie lub w Ostendzie z polsko – lub rosyjskojęzycznym oficerem. List ten jest autorstwa Ryszarda Kuklińskiego.

Wysunął inicjatywę spisku przeciwko ZSRR w Wosjku Polskim, ale CIA odradziła mu bezcelowe działania. Zaangażowano Kuklińskiego w przekazywanie tajnych dokumentów, których treść była niekorzystna dla Związku radzieckiego. Kukliński przetransportował na zleceni CIA około 40 tysięcy stron dokumentów, które zawierały m.in. notatki o planach ZSRR dotyczące zastosowania broni nuklearnej, dane techniczne czołgu T-72 i rakiet Strzała-2, rozlokowania radzieckich jednostek przeciwlotniczych na ziemiach polskich, a także NRD-owskich. Donosiły również o metodach uników stosowanych przez Armię ZSRR, by uniknąć namierzenia przez satelity szpiegowskie oraz planów wcielenia w życie stanu wojennego w Polsce.

Kiedy znalazł się w niebezpieczeństwie demaskacji swojej funkcji, udał się w 1981 r. wraz z rodziną (żoną i dwoma synami) do Stanów Zjednoczonych, wspomagany przez służby CIA. 23 maja 1984 roku warszawski sąd wojskowy skazał go na karę śmierci, który to wyrok złagodził w 1990 roku. Ostatecznie Kukliński został skazany na 25 lat więzienia. Pięć lat później wyrok uchylono, ale śledztwo została wznowione. W 1997 roku umorzono sprawę, zaś pułkownika rehabilitowano. Rok później wojskowy przyjechał do Polski.

Pułkownik umarł 11 lutego 2004 roku w szpitalu z powodu udaru mózgu. W chwili śmierci był honorowym obywatelem Krakowa i Gdańska.  Jego prochy złożono 19 czerwca 2004 roku w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Obok niego spoczął zamordowany w 1994 roku przez nieodnalezionych sprawców syn Waldemar.

Za czasów służby nosił pseudonim Jack Strong. Inicjatywa polityczna „Centrum” zabiega o pośmiertne podniesienie Ryszarda Kuklińskiego do stopnia generała brygady. Porozumienie Organizacji Kombatanckich i Niepodległościowych stara się o uhonorowanie go Orderem Orła Białego.