Stosunek bolszewików do sprawy polskiej w okresie I wojny światowej

Rosja już na długi czas przed wybuchem pierwszej wojny światowej ukształtowała swój stosunek do podległej pod zaborców Polski. Był to oczywiście stosunek stawiający jednych (Rosja) ponad drugimi (Polska), w ten sposób, że jedni decydowali o sprawach wewnętrznych i kwestiach polityki zagranicznej tych drugich. Wybuch działań I wojny światowej nie mógł radykalnie zmienić poglądów caratu na wizję miejsca Polski na mapie Europy. Oczywiście owe poglądy zostały nieco złagodzone, jednak był to raczej wyraz potrzeby chwili, niż długodystansowa myśl. Jednak wkrótce na terenie Rosji wybuchła rewolucja, kierowana przez bolszewików, która przyniosła ogromne zmiany w elitach rządzących imperium. Car został zgładzony, a jego miejsce zajęły organy powołane przez elity komunistyczne. Te z kolei oficjalnie głosiły zupełnie inne poglądy na sąsiednie kraje, w tym i Polski.

Wraz z przejęciem przez bolszewików władzy zaczęli oni coraz mocniej głosić swoje hasła zawarte w Deklaracji Praw Narodów Rosji. Dokument ów zapowiadał, iż wszystkie walczące narody miały mieć możliwość samookreślenia i utworzenia wedle własnego uznania niepodległego państwa. Deklaracja Praw Narodów Rosji odnosiła się także do Polski. Jednakże warto zauważyć, iż dokument ów był jedynie pustą deklaracją, która nigdy nie znalazła odzwierciedlenia w odpowiednich działaniach bolszewików. Ci ostatni przewodząc Rosji, działali zupełnie inaczej niż wcześniej zapowiadali. Owszem, wyzwolenie się Polski spod jarzma Prus, czy Austrii było dla nich mile widziane, lecz zarazem w oczach bolszewików Polska miała stać się krajem komunistycznym, który miał dołączyć do ogólnoświatowej rewolucji, a więc wyrzec się własnej niepodległości, zadeklarować wspólnotę z wszystkimi innymi państwami o charakterze socjalistycznym, a więc zarazem zrezygnować z własnej suwerenności.

Trudno powiedzieć, aby bolszewicy mieli zupełnie inne poglądy na sprawę polską niż dotychczasowo car. Można powiedzieć, iż obie koncepcje szły w podobnym kierunku, lecz zupełnie innymi ścieżkami.