Stefan Batory - biografia, życiorys

Stefan Batory urodził się 27 września 1533 roku w Szilágysomlyó. Rodzicami jego byli Stefan i Katarzyna. Niestety dość szybko zmarli i pozostawili swego syna, on zaś zaczął sympatyzować z rodem Habsburgów, gdyż uważał, że mogą oni pomóc mu we wczesnych latach życia. Został nawet zaproszony na ślub Katarzyny z Habsburgów i Franciszka III Gonzagi. Zaraz po tym wydarzeniu Batory rozpoczął naukę na uniwersytecie w Padwie.

Batory szybko dał się poznać jako polityk i wojownik. Dowodził wojskami siedmiogrodzkimi w bitwie pod Hadad, która miała miejsce 4 marca 1562 roku. Poprowadził swoich ludzi do walki z wojskiem cesarza. Rok później udał się do Wiednia, aby tam prowadzić rozmowy pokojowe. W końcu, dnia 13 marca 1565 roku, udało mu się doprowadzić do ustalenia warunków pokoju z Maksymilianem II. Mimo sukcesu, został internowany i w roku 1567 powrócił na Węgry. Pomimo tego wydarzenia, jego pozycja znacznie się umocniła. Batory stał się osobą, która – jak pokazała historia – brana była pod uwagę podczas wyboru nowego króla Polski. Jego kariera polityczna na dobre rozpoczęła się, kiedy 25 maja 1571 roku objął funkcję wojewody siedmiogrodzkiego. Zyskał sobie przychylność szlachty.

Zaufanie, które budził swoimi działaniami, zaowocowało w roku 1575. Dnia 15 grudnia Anna Jagiellonka została władczynią Polski. Możni kraju wyznaczyli jej na męża właśnie Batorego. W efekcie tego małżeństwa mógł on zostać królem. Oczywiście były głosy, które sprzeciwiały się takiemu porządkowi. Jednakże w 1756 roku elekcja Batorego została powszechnie zatwierdzona i przyjęta. Już 8 lutego zaprzysiągł pacta conventa w Megges. 1 maja wstąpił w związek małżeński z królową Anną. Tego dnia odbyła się koronacja Batorego, której dokonał biskup Stanisław Karnkowski w Krakowie.

Nie wszyscy obywatele kraju byli zadowoleni z takiego obrotu spraw. Najbardziej swój sprzeciw manifestowali mieszkańcy Gdańska. Spotkała ich za to kara. Batory nakazał, aby wprowadzić w mieście blokadę ekonomiczną.

W roku 1579 miała miejsce wojna o Inflanty i ziemię płocką. Stefan Batory przeprowadził trzy zwycięskie kampanie. W tym czasie odbyła się pierwsza kampania. Rok później, dnia 29 maja, zdobyto Wielkie Łuki w ramach drugiej kampanii. Trzecia i ostatnia zarazem kampania odbyła się w roku 1581. Wojna zakończyła się podpisaniem rozejmu w Jamie Zapolskim.

Batory miał na uwadze nie tylko sprawy związane z polityką kraju, ale także z edukacją. W roku 1579 wydał akt fundacyjny, na mocy którego powołano Akademię Wileńską, której rektorem został Piotr Skarga. Rok później papież Grzegorz XIII odznaczył Batorego tytułem „Obrońcy Wiary”, a zaznaczyć należy, iż król był praktykującym katolikiem, który gorliwie wypełniał swe obowiązki wobec religii.

Stefan Batory zmarł 12 grudnia 1586 roku w Grodnie.