PPR - powstanie i działalność Polskiej Partii Robotniczej

Polska Partia Robotnicza została założona 5 stycznia 1942 roku w Moskwie z inicjatywy Stalina. W jej szeregi weszli polscy komuniści, a na czele stanęli: Bolesław Mołojec, Paweł Finder oraz Marceli Nowotko. W początkach istnienia w programie PPR nie było jeszcze otwartych haseł komunistycznych (ze względu na fakt, że komunizm nie był silny, ani też popularny w polskim społeczeństwie), a jedynie krytyka Delegatury Rządu za to, że podejmuje zbyt mało jakichkolwiek działań i trwa w zbyt wielkiej bezczynności. Głównym celem była walka z faszystowskimi Niemcami. Jednak od początku działania, ostrze było także wymierzone w państwo podziemne. PPR gromadziła dane i informacje na temat jej członków, które były potem przekazywane do gestapo. Całość odbywała się z rosyjskiej inspiracji. Stalin już wówczas miał plany, co do Polski. Wiedział jednak, że nie uda się zaprowadzenie ustroju komunistycznego, jeżeli będzie działała silna opozycja.

PPR nie była jednak tylko narzędziem w rękach Stalina. U podstaw komunizmu leży zasada przedłożenia idei nad interesy państwowe (narodowe). Wywodziło się to z czasów, kiedy komunizm był alternatywą dla państwa, które nie dbało o potrzeby obywatela. Z czasem, gdy komunizm stał się silny, rola się odwróciła...