Biafra - Nigeria. Wojna domowa w Biafrze (1966 r.)

Biafra istniała od roku 1967 do 1970, leżała nad zatoką Gwinejską. Upadek Biafry był wynikiem wyniszczającej wojny domowej. Nie było przez nią w kraju żywności, głód sprawiał, że zarówno dorośli, jak i dzieci umierali wprost na ulicy. Można bez przesady napisać, że w roku 1970 więcej życia było na pustyni aniżeli w Biafrze.

Zanim doszło do takiej sytuacji, był jednak rok 1966. To wówczas w północnej Nigerii rozpoczęły się wystąpienia ludności cywilnej, poprzedzone wystąpieniami członków armii. Pułkownik Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu w roku 1967 ogłosił powstanie niezależnego od Nigerii państwa – wspomnianej Biafry.

Nowe państwo nie zyskało szerszego poparcia wśród krajów afrykańskich, a to przez poparcie udzielone mu przez znienawidzoną wówczas Republikę Południowej Afryki, oficjalnie popierającą system rasistowski. Nigeria przeprowadziła blokadę ekonomiczną krnąbrnego obszaru, a następnie wysłała wojska.

Walka wydawała się wyrównana, pierwsze zwycięstwa należały do Biafry. Ale dobra passa nie trwała długo. Armia Nigerii konsekwentnie pustoszyła tereny nowego państwa. Ci, którzy nie zginęli w wojennej zawierusze, zostali pochłonięci przez wspomniany głód i choroby. Państwo Biafra przestało istnieć.