Manuel de Falla - biografia, życiorys

Manuel de Falla to uznawany za jednego z najwybitniejszych hiszpańskich kompozytorów. Przyszedł na świat 23 listopada 1876 roku w Kadyksie. Był przedstawicielem impresjonizmu i neoklasycyzmu w muzyce.

Jego pierwszym nauczycielem gry na pianinie była jego matka. W latach późniejszych uczył się kompozycji od Felipe Pedrella. Początkowa twórczość de Falli miała charakter romantycznej muzyki hiszpańskiej, głównie andaluzyjskiej. Komponował wówczas utwory orkiestrowe i fortepianowe, jak serenady, mazurki, kaprysy.

Kolejny okres w twórczości de Falli miał początek w 1907 roku, kiedy to rozpoczął on studia muzyczne w Paryżu. Poznał wówczas twórczość francuskich impresjonistów- Debussy’ego, czy Ravela. Była to dla niego wielka inspiracja, która odbiła się zdecydowanie w jego kompozycjach. De Falla łączył w swoich utworach hiszpański temperament z impresjonistyczną wrażliwością i ulotnością. Ten okres przepełniony był pasmem sukcesów, które rozpoczęły balety „El Amor brujo” i „El Sombrero de tres picos”.

W 1920 roku nastąpiła kolejna faza twórczości de Falli, który zwrócił się ku neoklasycyzmowi. Stworzył wówczas na przykład koncert klawesynowy dla Wandy Landowskiej. W 1926 roku kompozytor wycofał się z grania i komponowania, i wyemigrował do Ameryki Południowej.

W Argentynie, w swojej samotni, zaczął komponować kantatę „Atlantida”, jednak nigdy jej nie ukończył . Zmarł 14 listopada 1945 roku.