Caravaggio - biografia, życiorys

Michelangelo Caravaggio - właściwie Michelangelo Merisi da Caravaggio urodził się 29 września roku 1671 w Mediolanie i zmarł 18 lipca 1610 roku. Z pochodzenia był Włochem, uważany za jednego z najwybitniejszych malarzy świata. Szczególnie wielbiony był przez artystów Renesansu, dla których jego twórczość była kwintesencją harmonii, ładu, doskonałości.

Urodził się jako syn zamożnego Fermo Merisi oraz Lucii Aratori ( w ich rodzinie był książę Mediolanu - Francesco Sforza. Gdy malarz miał pięć lat w Mediolanie wybuchła zaraza, więc wraz z rodziną przeprowadził się do niewielkiej miejscowości zwanej Caravaggio. Po okresie epidemii malarz powrócił do Mediolanu, gdzie kształcił się w zakresie sztuk malarskich. Tam też miał sposobność zapoznania się z dziełami najwybitniejszych artystów.

Dalsze koleje losu zaprowadziły malarza aż do Rzymu. Przyjechał tam bez pieniędzy, więc zaczął pracować jako asystent w pracowni Giuseppego Cesariego (włoskiego malarza - manierysty). W czasie tamtejszych praktyk chorował, ale i tworzył pierwsze dzieła malarskie, które zachwycały swoją szczegółowością, drobiazgowością oraz perfekcjonizmem. Z powodu braku jakichkolwiek sukcesów artysta postanowił wyjechać z Rzymu. Porzucił także pracę u Cesariego.

Przełomem w karierze młodego artysty były dwa dzieła z roku 1600 - „Powołanie świętego Mateusza” oraz „Męczeństwo świętego Mateusza”. Obrazy były nie tylko realnym odzwierciedleniem rzeczywistości, ale i oddziaływały na odbiorców w sposób głęboko emocjonalny. Od tego momentu malarz zyskał znaczną sławę, chociaż często krytykowany był właśnie za bolesny realizm przedstawionych na płótnie obrazach. Niemniej jednak dzięki znajomościom udało mu się znaleźć wielu zleceniodawców, którzy docenili jego kunszt malarski.

Wiele jego dzieł wywoływało kontrowersje. Znane są przypadki, kiedy obrazy jego były akceptowane, a następnie oddawane. Tak było w przypadku obrazu pod tytułem „Śmierć Marii” („Zaśnięcie Marii”), który uznano za dzieło bluźniercze, pozbawione skromności i profanujące, gdyż Matka Boska ukazana jest tam w czerwonawych szatach, które uznano za zbyt odważne, wyuzdane. Chodziła także legenda, że do postaci Marii pozowała malarzowi kobieta lekkich obyczajów.

Lata 1606-1610 spędził w Neapolu i na Malcie, musząc uciekać przed systemem sprawiedliwości. Znany był z wybuchowego charakteru. Często wszczynał publiczne bójki, kradł. W końcu w roku 1608 został schwytany. W roku 1610 został ułaskawiony przez władze Rzymu i właśnie w tym roku zmarł. Nie jest do końca pewne z jakiego powodu i w jakich okolicznościach. Wiadomo tylko, że zmarł w drodze do Rzymu. Był prekursorem europejskiego baroku. Jego następców nazwano od jego nazwiska caravaggionistami.

Jego najsłynniejsze dzieła to: „Odpoczynek w czasie ucieczki do Egiptu”, „Chłopiec ugryziony przez jaszczurkę”, „Maria Magdalena pokutująca”, „Judyta odcinająca głowę Holofernesowi”, „Kosz z owocami”, „Wieczerza w Emaus”, „Ecce homo”, „Portret kawalera maltańskiego”, „Dawid i Goliat”, „Ścięcie świętego Jana Chrzciciela”, „Cierniem koronowanie”, „Wskrzeszenie Łazarza”, „Siedem uczynków miłosierdzia”, „Inspiracja świętego Mateusza”.

Michelangelo Caravaggio był wybitnym malarzem. Jego malarstwo nieustannie w jego czasach wywoływało wiele kontrowersji. Jedni odbierali jego twórczość jako profanację sfer sacrum (artysta tworzył przede wszystkim malowidła religijne), inni natomiast uważali go za niezwykłe odkrycie i talent doskonały.a