Boecjusz z Dacji - biografia, życiorys

Boecjusz z Dacji urodził się około 1240 roku w Danii. Według najnowszych badań przyjmuje się, że mógł w rzeczywistości pochodzić ze Szwecji. Był filozofem działającym na uniwersytecie w Sorbonie w Paryżu. Znany był z propagowania awerroizmu, czyli doktryny, która była oparta na interpretacji myśli Arystotelesa i rozwinięta przez Awerroesa.

Ideami awerroizmu były przekonania, że świat jest wieczny, że wszyscy ludzie dzielą jedną i tę samą duszę, co nazywa się monofizmem, że wskrzeszenie zmarłych nie jest możliwe, oraz, że dusza jest podzielona na dwie części- indywidualną i boską. We wczesnych latach życia Boecjusz był kanonikiem w diecezji Linköping, a także profesorem uniwersytetu paryskiego. Był członkiem modystów.

Twierdził, że możliwe jest wyróżnienie reguł uniwersalnej gramatyki ze wszystkich żywych języków. Tworzył komentarze do pism Arystotelesa oraz pisał rozprawy z dziedziny logiki, filozofii przyrody, metafizyki i etyki. Był zwolennikiem „podwójnej prawdy”.

W 1277 roku, doktryna przez niego propagowana została zdecydowanie potępiona przez biskupa Paryża. Wskazał on aż 219 tez awerroizmu, których według niego nie dało się zaakceptować. Skutkiem tego został wyrzucony z pracy na uniwersytecie i prawdopodobnie wstąpił do zakonu dominikanów w prowincji Dacja. Przypuszcza się, że Boecjusz zmarł we Włoszech około 1282 roku, lub w Szwecji w 1290.