Pakt antykominternowski

Okres między I wojną światową, a kolejnym światowym konfliktem charakteryzował się wzrostem poparcia dla skrajnych ideologii, w tym komunizmu, który od roku 1917 panował w Rosji. Jednym z jego założeń było rozpowszechnienie rewolucji proletariackiej na inne państwa europejskie oraz  światowe. W tym celu powołano w marcu 1919 międzynarodową organizację noszącą nazwę Komintern. Jej zadaniem było właśnie wspieranie ruchów rewolucyjnych.

Komunizm od samego początku był zwalczany przez nowopowstałą ideologię nazistowską. Przejawiało się to w zdelegalizowaniu w III Rzeszy partii, które rozpowszechniały rewolucyjne poglądy. Naziści wspierali także podczas wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936-1939 działania faszystowskich bojówek generała Franco. Wszystko to miało na celu zahamowanie rozwoju komunizmu w zachodniej części Europy, która z powodu wielkiego kryzysu była bardzo podatna na tego typu agitacje. Utworzenie Kominternu było zatem bardzo niebezpieczne.

W tym celu dnia 25 listopada 1936 roku hitlerowskie Niemcy podpisały z cesarstwem Japonii dokument nazwany później „Paktem antykominternowskim”. Celem tego paktu była wspólna walka z komunistyczną międzynarodówką na świecie. Wymagał on także zachowania neutralności, gdyby jedna ze stron wdała się w konflikt z ZSRR. Do paktu bardzo szybko przystały Włochy, które 6 listopada 1937 stały się kolejnym członkiem sojuszu. Dało to asumpt do utworzenia tzw. paktu trzech, porozumienia zawartego pomiędzy tymi krajami 27 września 1940 roku w Berlinie.

Pakt antykominternowski nie dotyczył ciągle tylko trzech wyżej wspomnianych państw. Wraz z powiększaniem się wpływów Niemiec i zdobywaniem przez nich nowych sojuszników, kolejne państwa podpisywały się pod postanowieniami paktu. Dokonały tego np. Węgry, Hiszpania, Bułgaria, Finlandia, Rumunia.

Rok 1941 przyniósł weryfikację postanowień paktu. Wtedy to bowiem hitlerowskie Niemcy dokonały napaści na ZSRR w dniu 22 czerwca. Dwa państwa, rządzone przez całkowicie różniące się i skrajne ideologie, stanęły w końcu naprzeciwko siebie.