Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Wojna w Zatoce Perskiej - przyczyny, skutki

Wojna w Zatoce Perskiej była nowym elementem rozgrywki na Bliskim Wschodzie, konflikt ten pojawił się w 1980 r. między szyickim Iranem i sunnickim Irakiem, spór dotyczył terenów roponośnych położonych w delcie rzek Tygrys i Eufrat. W przeciągu dziesięciu lat wojny oba państwa poniosły ogromne straty. Jednocześnie dokonały one niezwykłej mobilizacji przeznaczając ok. 1/3 produktu narodowego na zbrojenia.

Związek Radziecki i Stany Zjednoczone dostarczały broń i niezbędne zaopatrzenie militarne obu stron konfliktu. Doszło nawet do sytuacji, w której kraje zachodnie wspierając Irak naprowadziły go do możliwości wyprodukowania broni atomowej. Zarówno Irak jak i Iran dzięki swoim dostępom do złóż ropy naftowej mogły w bardzo krótkim czasie modernizować i wzbogacać swoje uzbrojenie.

W momencie kiedy Saddam Husajn, dyktator Iraku zawarł rozejm z Iranem kończąc tym samym konflikt z Iranem, doszło do ataku irackich wojsk na Kuwejt, chodziło o zajęcie pól naftowych. Zachód tego typu działanie odebrał negatywnie uważając, iż jest próba zachwiania równowagi sił w rejonie Bliskiego Wschodu. Uchwalono więc na zjeździe w ONZ sankcję wobec Iraku, konsekwentnie żądano by Irak wycofał armię z zajętego Kuwejtu. Irak całkowicie odrzucił żądania ONZ i kontynuował politykę agresji na Kuwejt.

Wobec tak jawnej zniewagi ONZ zagroził interwencją zbrojną. W rejon Zatoki Perskiej wysłano siły międzynarodowe, które w większości składały się z wojska Stanów Zjednoczonych. Tego typu działania niestety nie poskutkowały, 16 stycznia 1991 r. siły koalicji przystąpiły do zmasowanych ataków lotniczych na Irak. Saddam Husajn próbował taktycznie rozegrać niekorzystną sytuację próbując w konflikt zaangażować Izrael. W tym celu Irak zbombardował tereny izraelskie na których mieszkali cywile.

Mimo tak brutalnej prowokacji, Izrael nie dał się wciągnąć w konflikt i pozostał niewzruszony. 23 lutego 1991 miała miejsce ofensywa zbrojna na lądzie, dzięki sprawnej strategii wojennej Kuwejt został szybko wyzwolony i odbity z rąk irackich.

W szczególności za taktykę podczas tej operacji odpowiadał amerykański generał Norman Schwarzkopf. Po obydwu stronach były ofiary, koalicja poniosła ich znacznie mniej około kilkaset osób, po stronie irackiej szacuje się zdecydowanie więcej, kilkaset tysięcy. Ostatecznie Irak ustąpił i zmuszony został wycofać się z terenów Kuwejtu, w odwecie jednak podpalił szyby naftowe, które przyczyniły się do katastrofy ekologicznej i podłamaniu gospodarki.

Mimo klęski, reżim Saddama Husajna utrzymał się i pozostał zagrożeniem na bardzo długo.  Dopiero druga interwencja w 2003 r. przyniosła obalenie rządów reżimu Husajna. Sankcje wobec Iraku odbiły się niekorzystnym echem w innych krajach m.in. w Polsce. Stracono wiele ważnych z ekonomicznego punktu widzenia kontraktów handlowych, dodatkowo Irak nie był w stanie spłacać zaciągniętych długów i należności wobec swoich partnerów.

Podobne wypracowania do Wojna w Zatoce Perskiej - przyczyny, skutki