Andrzej Wróblewski - biografia, życiorys

Andrzej Wróblewski znany jest przede wszystkim z poruszających, a nawet wstrząsających obrazów przedstawiających rozczłonkowane ciała ludzkie. Ten przedwcześnie zmarły malarz zachwycił publiczność swoim niezwykle dojrzałym i wrażliwym podejściem do tematu Holocaustu i nie tylko.

Urodzony w 1927 roku, pochodził z domu o naukowych i artystycznych tradycjach. Jego ojciec był rektorem Uniwersytetu Wileńskiego, matka natomiast zajmowała się grafiką i była pierwszym pedagogiem i nauczycielką przyszłego malarza. Czas wojny okazał się wyjątkowo trudny dla chłopca. Uczęszczał on na tajne nauczania, a  przede wszystkim – był świadkiem śmierci własnego ojca, który zmarł na atak serca w trakcie przeprowadzanej przez hitlerowców rewizji. Chłopiec miał wtedy zaledwie czternaście lat.

Po wojnie Wróblewscy przenieśli się do Krakowa, gdzie po zdaniu matury, Andrzej podjął studia na historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uczył go Zbigniew Pronaszko – malarz, rzeźbiarz i współtwórca słynnego teatru „Cricot”, który po późniejszych przekształceniach zasłynie jako teatr związany z Tadeuszem Kantorem – „Cricot 2”.

W czasie studiów Wróblewski podróżował po Holandii, Szwecji, Danii, Czechach i Niemczech poznając tamtejsze zabytki i obrazy. Po studiach pracował w Akademii oraz publikował artykuły, m.in. w „Gazecie Krakowskiej” i „Twórczości”. Zmarł w wieku zaledwie trzydziestu lat przeprawiając się tatrzańskim szlakiem.

Twórczość wróblewskiego przechodziła wiele metamorfoz. Od cyklu związanego z przeżyciami wojennymi („Rozstrzelania”), poprzez płótna utrzymane w stylistyce abstrakcyjnej oraz socjalistycznej, po pojawiające się pod koniec życia obrazy, których główną tematykę stanowiła śmierć i obrazy zagłady („Cień Hiroszimy”, „Nagrobki”).