Ignacy Loyola - biografia, życiorys

Ignacy Loyola, święty Kościoła katolickiego, urodził się w 1491 roku w majątku Loyola. Jego ojciec należał do klasy zamożnych feudałów pochodzenia baskijskiego. Początkowo Loyola nie był silnie związany z Kościołem. W wieku szesnastu lat służył w przybocznej gwardii wicekróla Nawarry. Życie wojskowe dawało wiele okazji do wykroczeń przeciwko religii.  W 1521 roku został ranny podczas walk w Pampelunie, toczonych po wybuchu wojny między Francją a Hiszpanią. Podczas dochodzenia do zdrowia Loyola zapoznał się z pismami Ludolfa Kartuza i Jakuba de Voragine i przeżył duchowe nawrócenie.

W 1522 roku zrezygnował on z służby wojskowej, stał się pielgrzymem i pustelnikiem. Z tego okresu pochodzą słynące z surowości „Ćwiczenia duchowe”, zwane również ćwiczeniami ignacjańskimi. W 1523 Loyola roku jako pielgrzym odwiedza Ziemię Świętą. Z polecenia franciszkanów, którzy zauważyli w nawróconym duży potencjał, powraca jednak do kraju i podejmuje studia teologiczne. W 1528 roku przenosi się na paryską Sorbonę, gdzie poznaje między innymi Piotra Fabra i Szymona Rodrogeza – późniejszych ojców założycieli zakonu jezuitów. W 1534 roku wspólnie zadeklarowali śluby ubóstwa. Ich misją po uzyskaniu święceń miała stać się wyprawa do Palestyny w celu nawracania Muzułmanów.

Po otrzymaniu święceń kapłańskich w Wenecji w 1537 roku duchowni rozpoczęli swoją działalność duszpasterską w Republice Weneckiej. Oddali się również pod opiekę papieżowi Pawłowi III. W 1540 roku papież zatwierdził stworzone przez nich Towarzystwo Jezusowe. Ignacy Loyola szybko osiągnął wysoką pozycję w hierarchii jezuickiej. W 1541 roku został awansowany na stanowisko generalnego przełożonego, które sprawował aż do swojej śmierci. Jego największym osiągnięciem jest założenie w 1551 roku uczelni Gregorianum, która stała się prototypem późniejszych słynnych kolegiów jezuickich. W chwili śmierci zakonnika zakon liczył tysiąc członków, z czasem stał się jednym z najpotężniejszych zakonów Kościoła katolickiego. Jego domeną stało się wszechstronne kształcenie młodzieży.

Ignacy Loyola zmarł w 1556 roku. Został błogosławionym w 1609 roku, za sprawą papieża Paweła V. Kanonizacji Loyoli dokonał Grzegorz XV w 1622 roku. Od 1922 roku święty stał się patronem rekolekcji Kościoła katolickiego.