PRL - założenia gospodarcze u progu lat sześćdziesiątych

W roku 1956 wyznaczony został pierwszy plan pięcioletni, którego ocena przyszła w momencie jego zakończenia - wraz z końcem roku 1960. Jeżeli porównać założenia z efektami - poniósł fiasko. Oficjalne dane były znacznie zawyżane i miały świadczyć o znakomitym wzroście, faktycznie jednak w wielu gałęziach zabrakło wielu procent. Chociaż plan nie został wykonany, rozwój był widoczny, czego przykładem niech będzie wzrost płac - o 29,1% (według założeń planu miały wzrosnąć o 30%, zatem zabrakło 0,9%). Poprawa standardu życia była zatem znaczna, jak i tempo wzrostu gospodarczego. Z drugiej zaś strony, nie wykorzystano w pełni potencjału państwa, decydowano się także na znacznie przestarzałe inwestycje, co przyczyniło się do ogólnego efektu i niepowodzenia pierwszej pięciolatki.

Najszybciej rozwijał się przemysł - dane mówiły o wzroście ponad 53%, obejmującym lata 1959 - 1964. Największe zaś nakłady finansowe przeznaczano na rolnictwo. W PRL-u jedynie niewiele ponad 13% rolnictwa zostało upaństwowionych (czy też, jak to nazywano: uspołecznionych) i otrzymywało ono finansowe wsparcie w postaci ponad 60% (w roku 1964 będzie to już 72%) nakładów. 13% była to niewielka część, jeżeli porównać z częścią państw (NRD, Bułgaria, Rumunia, Czechosłowacja) komunistycznego bloku, z ZSRR na czele, gdzie rolnictwo prywatne właściwie nie istniało.

W roku 1959 została zapoczątkowany nowy kurs gospodarczy. Założenia mówiły zwłaszcza o przyspieszeniu tempa rozwoju, szczególnie w przemyśle ciężkim. Decyzja ta wynikała z oczekiwań Moskwy. Związek Radziecki się zbroił i tego wymagał od swoich satelitów. Jednocześnie polscy komuniści chcieli wskazać na możliwości i potencjał rozwojowy, jaki PRL posiada.

Niewiele się zmieniło, jeżeli chodzi o handel zagraniczny, poza tym, że nastąpił jednak wzrost eksportu do Stanów Zjednoczonych, jak i Kanady oraz przestał odgrywać ważną rolę handel z Chinami.