Kolonie brytyjskie w azji w XIX wieku - Indie

W roku 1600 kupcy londyńscy zorganizowali Kompanie Wschodnioindyjską, której udało się przejąć wpływy, wypierając tym samym z Indii Portugalczyków i Francuzów. Od tego czasu widoczna jest angielska ekspansja tych terenów, która zakończyła się pełnym podbojem kraju w XIX wieku.

Budziło to zdecydowany opór prawowitych mieszkańców - wystarczy wymienić powstanie z roku 1857, zwane Wielkim Buntem, którego zarzewiem byli sipajowie (żołnierze w służbie brytyjskiej hinduskiego pochodzenia), którzy pragnęli zmiany swej sytuacji: chociaż stanowili ważny element w przejęciu władzy w Indiach przez Anglików, to nie spotkała ich za to wdzięczność i wciąż mieli ograniczone pole awansu. Im bardziej Wielka Brytania umacniała swe wpływy w kraju, tym gorzej traktowano sipajów. Bunt został stłumiony, a jego konsekwencją było przejęcie przez rząd angielski w roku 1858 bezpośredniej władzy w Indiach (do tego czasu oficjalna władza należała do Kompanii, która została rozwiązana w roku 1874).  Indie otrzymały ministra, w postaci Sekretarza Stanu, a w roku 1877 królowa Wiktoria przyjęła tytuł cesarzowej Indii. Jeszcze zaraz po zmianach organizacyjnych królowa Wiktoria potwierdziła wszelkie przywileje...