Czyngis-chan - biografia, życiorys

Temudżyn Czyngis-chan, władca Mongolii, urodził się prawdopodobnie około 1155 roku w Delium Bołdak. Miał pięciu braci, w tym trzech rodzonych, a dwóch przyrodnich. Jego pierwszą żoną była Borte, z którą miał czterech synów. Pomimo faktu, że potem miał wiele dzieci z innymi kobietami, jedynie dzieci z pierwszego małżeństwa miały prawo dziedziczyć władzę i majątek ich ojca.

Dzięki niezwykłemu talentowi strategiczno-ogranizacyjnemu udało mu się zjednoczyć, dotąd rozproszone, koczownicze plemiona mongolskie oraz tureckie. Dzięki stworzeniu silnej i zwartej armii zdołał podbić Chiny (1215 rok) i  równie potężne państwo Chorezm (1223). W 1181 roku Temudżyn podbił lud Merkitów, w 1202 roku opanował plemiona tatarskie. Jako jeden z nielicznych przywódców tamtych czasów skutecznie odpierał ataki Rosji. W najświetniejszym okresie imperium Czyngis-chana obejmowało terytorium od Oceanu Spokojnego do Morza Czarnego.

Przywódca słynął nie tylko z talentów wojskowych, ale i z ogromnego okrucieństwa. Był również bardzo sprawnym zarządcą – stworzony za jego panowania system pocztowo- administracyjny zdołał objąć obszar ogromnego imperium i sprawnie działać. Po wygranej z Rosją bitwą nad Kałką w 1223 roku wojska Temudżyna wkroczyły na tereny Polski i Węgier. Zniszczyły między innymi Kraków, a po kolejnej wygranej bitwie pod Legnicą dotarły na Śląsk, który doszczętnie złupiły. Przywódca zmarł w 1227 roku. Schedę po Czyngis-Chanie przejął Batu-chan.