Adolf Hitler - życiorys, biografia

Adolf Hitler, dyktator III Rzeszy urodził się 20 kwietnia 1889 w niemieckim miasteczku Branau nad rzeką Inną, zmarł 30 kwietnia 1945 roku w oblężonym przez wojska radzieckie Berlinie. Był synem Aloisego Hitlera i jego trzeciej żony - Klary Pölzl (Klary Hitler). Zainteresowany był sztuką, malarstwem, polityką. Pragnął studiować na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, jednak nie dostał się tam. Przyszły zbrodniarz wojenny nigdy nie miał dobrych stosunków ze swoim ojcem, który często go bił, wymagał w domu dyscypliny i nie chciał słyszeć o zainteresowaniach syna sztuką. Ten temat był powodem większości ich konfliktów.

W 1913 roku wyjechał z Wiednia do Monachium. W czasie wybuchu I wojny światowej brał udział w wielu walkach, został też ranny. Kiedy dowiedział się o kapitulacji Niemiec, był głęboko tym faktem rozczarowany. Nigdy nie ukończył szkół, natomiast pozostał samoukiem. Bardzo dużo czytał, szczególnie o polityce i sposobach sprawowania władzy. Po wojnie rozpoczął działalność publiczną. W licznych przemowach do ludu obwiniał Żydów o przegraną Niemiec w czasie I wojny światowej. Niedługo potem połączył siły z Niemiecką Partią Pracy (później przemianowaną na NSDAP - Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partię Robotników). Od roku 1921 sukcesywnie zdobywał coraz większą władzę, aż w końcu stanął na czele partii jako „wódz” - Fuhrer. Stanął również na czele puczu monachijskiego.

Po tym wydarzeniu został skazany na pięć lat więzienia w więzieniu w Landsbergu. Podczas swojej bytności w niewoli napisał książkę pod tytułem „Mein Kampf” - „Moja walka”. W utworze Adolf Hitler opowiada o potrzebie stworzenia „przestrzeni życiowej” dla Niemców, o konieczności wytępienia Żydów jako przyczynie wszystkich problemów. Jak sam pisał: „Gdyby podczas wojny potrzymano pod działaniem gazu 12 tysięcy albo 15 tysięcy tych hebrajskich deprawatorów ludu - wówczas milionowe ofiary na froncie nie byłyby daremne. Przeciwnie - uratowano by być może życie milionom osób, wartościowych dla przyszłości Niemiec”.

Po wyjściu z więzienia Adolf Hitler reaktywował działalność Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotników. W roku 1930 partia dostała się do parlamentu i zaczęła odnosić kolejne sukcesy polityczne, zbierając coraz większy elektorat oraz rzesze zwolenników. W roku 1933 został kanclerzem Niemiec i z licznym poparciem wywarł presje na przeciwników politycznych dochodząc do władzy dyktatorskiej. W tym samym roku doszło do tragicznego pożaru Reichstagu, za co Hitler oskarżył komunistów. Niedługo potem zaczęto zwalczać wszystkie inne partie polityczne, wydając monopol na politykę NSDAP. Także i na arenie międzynarodowej europejskie potęgi takie jak Francja, czy Wielka Brytania ulegały Niemcom.

W roku 1939 Niemcy na czele z Adolfem Hitlerem rozpętały II wojnę światową, wypowiadając pakty o nieagresji i atakując Polskę 1 września 1939 roku. Napad na Polskę nie wywołał żadnej reakcji ze strony jej sojuszników. Pod koniec wojny, kiedy to większa część Europy padła łupem wodza, Hitler postanowił wypowiedzieć pakt Ribbentrop-Mołotow i zaatakować Związek Radziecki. Bitwę pod Moskwą w roku 1941 przegrał. Dodatkowo wojska alianckie zaatakowały Niemcy na wszystkich frontach, co ostatecznie doprowadziło do upadku III Rzeszy.

Adolf Hitler popełnił samobójstwo w roku 1945, kiedy wojska radzieckie okupowały Berlin. Zmarł w wieku pięćdziesięciu sześciu lat wraz ze swoją żoną, którą poślubił kilka godzin wcześniej. Hitler uważany jest za jednego z największych zbrodniarzy wszechczasów, winny śmierci ponad sześćdziesięciu milionów ludzi na całym świecie, autor programu faszystowskiego i nazistowskiego, zabójca Żydów, pomysłodawca obozów koncentracyjnych - obozów śmierci.