Jan Henryk Dąbrowski - biografia, życiorys

Jan Henryk Dąbrowski urodził się 2 sierpnia 1755 roku w Pierzchowie. Jego ojcem był Jan Michał Dąbrowski, a matką Zofia Maria von Lettow, która zmarła gdy chłopiec miał dwa lata. Kiedy ich syn miał zaledwie szesnaście lat, wstąpił do wojska. Był wtedy w stopniu podchorążego. Dziewięć lat później, w roku 1780, nadano mu stopień porucznika. Odbywał wtedy służbę w Dreźnie, w armii saskiej. Niewielu w niej już wtedy było Polaków. Musiał się zatem dostosować do warunków, w jakich się znalazł i współdziałać z żołnierzami niemieckiego pochodzenia.

W szeregi armii polskiej Dąbrowski wstąpił dopiero w roku 1792, o co poprosił go między innymi król Stanisław August Poniatowski. Po długich namowach Polakom w końcu udało się zwerbować Dąbrowskiego. Razem z armią polską brał udział w powstaniu Kościuszkowskim, podczas którego jego kunszt wojskowy mógł się objawić. W 1894 roku, dnia 18 listopada, został pojmany przez Rosjan i uwięziony. Oni również chcieli, aby Dąbrowski walczył w ich armii. On jednak odmówił i postanowił ratować kraj. W tym czasie Józef Wybicki starał się zorganizować polskie legiony. Sytuacja w kraju nie pozwalała na odbudowę dawnego wojska, dlatego też Wybicki chciał, aby wojsko zostało utworzone...