Zofia Kossak-Szczucka - biografia, życiorys

Zofia Kossak-Szczucka urodziła się 10 sierpnia 1889 w Kośminie. Pochodziła z inteligenckiej rodziny o bogatych tradycjach kulturowych, literackich. Była córką Tadeusza Kossaka, kuzynką Magdaleny Samozwaniec i poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej.

Na początku pobierała edukację w domu rodzinnym. Od dziecka interesowała się sztuką i zdecydowała się na studia wyższe na takim właśnie kierunku. Uczyła się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Kontynuowała te studia także na Uniwersytecie w Genewie. Po zakończeniu edukacji pracowała jako nauczycielka w Warszawie. Podczas II wojny światowej silnie zaangażowała się w tajną i konspiracyjną działalność. Jednocześnie udzielała się charytatywnie i pomagała potrzebującym.

Społeczeństwo szanowało artystkę za jej zaangażowanie i powołało ją na przywódcę Frontu Odrodzenia Polski, katolickiej organizacji konspiracyjnej. Zofia Kossak współpracowała także z podziemną grupą Unia. Celem wszystkich tych stowarzyszeń było opracowywanie planów na odzyskanie ojczyzny i przeciwdziałanie zaborcom. Pisarka nie bała się konsekwencji swojej działalności i odważnie stawała w obronie innych. W roku 1942 założyła razem z Wandą Krahelską Tymczasowy Komitet Pomocy Żydom. Niestety została aresztowana przez władze niemieckie i uwięziona w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Przeniesiono ją na warszawski Pawiak i wydano karę śmierci. Na szczęście dzięki wsparciu władzy została uwolniona. Po wojnie otrzymała za swoją działalność liczne odznaczenia. W roku 1945 wyemigrowała do Anglii i pozostała tam przez dwanaście lat. Po powrocie do kraju znowu weszła w centrum świata publicznego i kulturowego, współpracowała z licznymi wydawnictwami i czasopismami.

Zofia Kossak-Szczucka debiutowała pisząc do podziemnych, nielegalnych gazet. Następnie przyszła kolej na poważniejsze dzieła, między innymi powieści. Niemal każde z jej kolejnych dzieł było przyjmowane przez czytelników z ogromnych entuzjazmem. Do najważniejszych książek pisarki należą między innymi: „Bez oręża”, „Bursztyny”, „Pożoga”, „Gród nad jeziorem”, „Dzień dzisiejszy”, „Krzyżowcy”, „Purpurowy szlak” czy też „Z miłości”.

Artystka wyszła za mąż dwukrotnie. Jej pierwszym partnerem był Stefan Szczucki, wyszła za niego w roku 1915. Po śmierci pierwszego męża związała się z Zygmuntem Szatkowskim.

Zofia Szczucka zmarła 9 kwietnia 1968 roku w Bielsku-Białej.