Literackie portrety matek - opracowanie zagadnienia

Matka to najważniejsza osoba w życiu każdego dziecka. To ona troszczy się o nie w dzieciństwie, pomaga przejść przez życia, wspiera. I to ona najbardziej cierpi po stracie ukochanego potomka.

Uważam, że najpiękniejszy literacki portret wykreował nieznany autor pieśni zatytułowanej „Lament Świętokrzyski”. Podmiotem lirycznym jest Maryja, matka boska. Przemawia ona do ludu, gdy jej ukochany syn Jezus właśnie zawisnął na krzyżu. Kobieta patrzy na to a jej cierpienie jest niewyobrażalne. Bardzo chciała pomóc synowi, ulżyć mu w bólu, ale nie potrafiła. Po raz pierwszy w dziejach literatury Maryja została przedstawiona jako zwyczajna matka, która błaga o wsparcie dla swojego syna. Nie widzimy w przedstawionej postaci osoby świętej, tylko zwyczajną kobietę. Zwraca się ona kolejno do Boga, Jana Chrzciciela i wszystkich matek na świecie. Prosi o modlitwę dla siebie i swojego dziecka w tak tragicznej chwili.

Cierpiącą matką jest także Demeter, grecka bogini urodzaju. Straciła ona swoją ukochaną córkę Korę. Dziewczyna została porwana do królestwa ciemności i śmierci i wraz z bogiem Hadesem zasiadła na tronie tej krainy. Cierpienie matki po stracie dziecka było tak wielkie, że nawet przyroda odczuwała ból kobiety. Rośliny przestały rosnąć, kwiaty zakwitać a na pole uprawne spadł nieurodzaj. W końcu Hades postanowił, że Kora może odwiedzać swoją matkę. Czas, który kobiety spędzały razem był radosny i szczęśliwy, wtedy też na niebie pojawiało się słońce, a świat stawał się zielony. Natomiast kiedy córka wracała pod ziemię,  wszystko opanowywał chłód i przykry nastrój. Tak powstały pory roku. Radosne, wiosna i lata kiedy Demeter miała u swego boku Korę oraz jesień i zima, gdy była samotna. Zmiany, jakie zachodziły w przyrodzie świadczą o ogromnej miłości matki do swojego dziecka.

Nieco inną matkę poznajemy w powieści „Syzyfowe prace”. Pani Borowicz ma jednego syna, Marcinka. Jest on oczkiem w głowie, jedyną osobą, dla której warto żyć. Matka poświęca wszystko, aby wykształcić syna i zapewnić mu lepsze życie. Mimo braku pieniędzy zapisuje go do szkoły i zapewnia lekcje u prywatnych nauczycieli. Chodzi od domu do domu w poszukiwaniu pensji, w której Marcinek mógłby zamieszkać. Nie jest już młodą kobietą, poświęcenie dla syna wycieńcza ją i odbiera siły. Jednak nadal dba o edukację chłopca, ocenia jego wyniki i z uśmiechem przyjmuje kolejne sukcesy. Takich matek jak ona dużo było w literaturze. Żyły one przede wszystkim dla swoich dzieci, wybaczały im i spełniały marzenia.

Postaci matek są niezwykle wdzięczne i wspaniałe. Warto o nich pamiętać i poświęcić im nieco więcej uwagi. Czasami to od nich przecież zależało, jakie życie wybrali synowie- bohaterowie największych utworów.