Gałczyński „Ocalić od zapomnienia” - interpretacja i analiza wiersza
JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
- 4914 wypracowanie - Język polski
- 1594 wypracowanie - WOS
- 2021 wypracowanie - Historia
- 787 wypracowanie - Religia
- 528 wypracowanie - Język angielski
- 58 wypracowanie - Język niemiecki
„Ocalić od zapomnienia” to potoczny tytuł jednej z części utworu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego zatytułowanego „Pieśni”, składającego się z dziesięciu części. Każda z nich kończy się właśnie wersem „Ocalić od zapomnienia”. Ta najbardziej znana opatrzona została numerem trzy, a rozsławił ją Marek Grechuta śpiewając piosenkę, w której wykorzystał tekst Gałczyńskiego zaczynający się od słów:
„Ile razem dróg przebytych?
Ile ścieżek przedeptanych?
Ile deszczów, ile śniegów
wiszących nad latarniami?
Ile listów, ile rozstań,
ciężkich godzin w miastach wielu?
I znów upór żeby powstać
i znów iść, i dojść do celu (...)”.
Utwór zbudowany jest z pięciu zwrotek, każda złożona jest z czterech wersów. Rymy są żeńskie, nieparzyste. Podmiot liryczny – pierwszoosobowy, typ liryki zaś bezpośredni. Wiersz ma charakter wyznania, refleksji nad przemijającym czasem i wydarzeniami, które znaczą przemijanie. To właśnie wspólnie przebyte drogi, pory roku wyrażone opadami śniegu i deszczu układają się w lata, tak jak rozstania i wymiana listów towarzyszących rozłące. O przemijaniu czasu i jednocześnie życia świadczą też pokrojone chleby, pocałunki, pokonane schody, przeczytane książki. Wyliczenie podane przez autora porusza swoją poetycką magią i kunsztownością. Nie trzeba wielkich słów, by oddać przemijanie czasu – przecież objawia się ono także w drobnych, codziennych czynnościach, z jakich często nie zdajemy sobie sprawy:
„Ile lat nad strof tworzeniem? (…)
Ile chwil przy Beethovenie?”.
Sens tej wyliczanki poznajemy, kiedy poeta wspomina o uporze, jaki towarzyszy każdej z tych czynności, uporze, by powstać i dążyć do celu, razem z ukochaną osobą – bo zakończenie utworu brzmi następująco:
„Twe oczy jak piękne świece,
a w sercu źródło promienia.
Więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia”.
Sens wiersza zawiera się w wyznaniu skierowanym do ukochanej, częściowo miłosnym, częściowo lirycznym. Autor stwierdza, że najbliższa osoba jest dla niego natchnieniem do działania, do pokonywania przeszkód, dążenia do celu. To, że udało się tyle razem przebyć, dokonało się dzięki wsparciu ukochanej.
Podobne wypracowania do Gałczyński „Ocalić od zapomnienia” - interpretacja i analiza wiersza
- Charakterystyka romantyzmu - bohater romantyczny jako archetyp
- Anglia za czasów Elżbiety I i Szekspira
- Julian Przyboś „Cieśle” - interpretacja i analiza utworu
- Aleksander Kamiński „Kamienie na szaniec” - Artyzm powieści Kamińskiego
- Koncepcje naprawy Polski przedstawione w „Przedwiośniu” Stefana Żeromskiego
- Tadeusz Makowski „Skąpiec” - opis obrazu, interpretacja
- Aleksander Świętochowski „My i Wy” - manifest programowy. Konflikt młodych pozytywistów ze starymi romantykami
- Gabriela Zapolska „Moralność Pani Dulskiej” - kryzys moralności mieszczaństwa - kołtuneria i filisterstwo
- Maria Dąbrowska „Marcin Kozera” - recenzja książki
- Zofia Nałkowska „Medaliony” - znaczenie tytułu zbioru opowiadań. Opracowanie
- Hoppe - charakterystyka. Leon Kruczkowski „Niemcy”
- Stanisław Lem „Doradcy króla Hydropsa” - streszczenie, opracowanie. Stanisław Lem „Bajki robotów”
- Motyw buntu w literaturze - opracowanie
- Jan Kochanowski „O doktorze Hiszpanie” - interpretacja i analiza fraszki
- Miron Białoszewski „Pamiętnik z powstania warszawskiego” - recenzja
- Stanisław Brzozowski „Płomienie” - recenzja utworu
- Aleksander Sołżenicyn - biografia, życiorys
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer „Koniec wieku XIX” - interpretacja, opracowanie, problematyka manifestu
- William Golding - biografia, życiorys
- Hanna Krall „Zdążyć przed Panem Bogiem” - charakterystyka Marka Edelmana