Hoppe - charakterystyka. Leon Kruczkowski „Niemcy”

Hoppe to żandarm, którego poznajemy w pierwszym akcie dramatu „Niemcy” Leona Kruczkowskiego. Sprawuje urząd w okupowanej Polsce. Z pozoru wydaje się być dobrym i wrażliwym człowiekiem, który pracę traktuje jako konieczność. Ma trójkę dzieci, które bardzo kocha.

Poznajemy go w momencie rozmowy z Schultzem. Dowiadujemy się z niej, iż Hoppe nie jest tak pozbawionym uczuć reżimowcem, jak jego rozmówca. W pewnym stopniu zło go jeszcze bulwersuje. Nie pochwala wojny, dlatego nie wyraża chęci do zabijania. Hoppe właśnie wybiera się na urlop do domu i cieszy się, że chociaż na chwilę może oddalić się od życia, które wymusza na nim popełnianie zbrodni na ludziach.

Hoppe tuż przed wyjazdem, musi podjąć decyzję w sprawie żydowskiego dziecka, które przed nim postawiono. Ocalić je czy zabić? W tym momencie odezwały się w nim uczucia ojcowskie, które zabraniały mu zrobić krzywdę temu dziecku. Gestem, który świadczy o słabości do tej młodej istoty jest podarowanie mu jabłka. Hoppe wiedział, że będzie mu trudno postanowić cokolwiek. Z chęcią ocaliłby dziecko. Dostrzega to Juryś, który mówi: „Dzieci ma, psiakrew! Serce go boli, bo ma dzieci, ale musi, bo ma dzieci”. Z drugiej jednak strony zdaje sobie sprawę z tego, że jeśli nie zgładzi dziecka, Schultz ukarze jego. Tłumaczy Jurysiowi: „Dla niemieckiego człowieka sumieniem jest drugi niemiecki człowiek, to sobie zapamiętaj. Schultz stoi na mostku i patrzy. Już ja wiem, co on sobie myśli!” Ostatecznie jednak Hoppe wypełnia swój „obowiązek” i strzela do dziecka.

W scenie, której główna postacią jest Hoppe, poznajemy dokładnie psychikę człowieka, który przez przypadek został wykonawcą poleceń Hitlera. Hoppe zdecydowanie nie jest przekonany do tego, co wykonuje. Jest mu ciężko z tym co robi i chyba jeszcze nigdy nie przeszedł na tym do porządku dziennego. Mimo tego wykonuje swoją pracę i nie rezygnuje z niej. Co najgorsze, nie przeciwstawia się jej, chociaż ją neguje.

Hoppe jest postacią, która dopiero wkracza w świat faszyzmu. Nie jest obojętny na zło wynikające z tego systemu, jednak pozostaje w nim. Można się domyślać, że w końcu się do niego przyzwyczai, co jest zasmucające.