Dramat szekspirowski - Cechy dramatu szekspirowskiego w oparciu o „Makbeta” Williama Szekspira

„Makbet” jest doskonałym przykładem tragedii epoki elżbietańskiej. Można w nim zaobserwować cechy charakterystyczne dla tragedii szekspirowskiej, która ukształtowała oblicze szesnastowiecznego teatru w Anglii. Podczas gdy w Europie nadal dominują zasady zawarte w „Poetyce” Arystotelesa, ściśle precyzujące sposób konstruowania tragedii, Szekspir tworzy własny dramat, o nowej estetyce, która wkrótce ma zachwycić całą Europę.

Szekspir diametralnie zrywa z zasadami stojącymi u podłoża antycznej tragedii: odchodzi od zasady trzech jedności, nie stosuje się ani do wymogów mimesis ani decorum. Na przykładzie „Makbeta” można zauważyć, że akcja trwa tygodnie, miesiące, a nawet lata, ponieważ nie mamy żadnych konkretnych informacji, jaki czas upływa między poszczególnymi aktami. Miejsc akcji także jest kilka: wiedźmy przepowiadają przyszłość gdzieś na szkockich wrzosowiskach, walka odbywa się pod murami zamku, inne sceny toczą się w różnych komnatach i do tego - na różnych zamkach. Takie zmiany miejsca akcji, a także sceny zbiorowe wymagają rozbudowanych didaskaliów.

Kiedy akcja toczyła się w jednym miejscu, a aktorzy ograniczali się do wygłaszania swoich kwestii, takie dodatkowe...