Natura w romantyzmie - motyw natury w romantyzmie. Opracowanie tematu

Dla twórców epoki romantyzmu przyroda pełniła bardzo ważną funkcję. To przecież dzięki naturze człowiek mógł egzystować. Dodatkowo przypisywano jej niesamowitą moc, potrafiła uzdrowić, okaleczyć, a nawet sprawiedliwie osądzić.

Zainteresowanie naturą oraz czerpanie takiej inspiracji widać przede wszystkim w utworach Adama Mickiewicza. W wielu dziełach możemy odnaleźć przyrodę, która stanowi nie tylko tło, ale także występuje jako bohater. Najlepiej przedstawiają to „Ballady”. Poeta pięknie opisuje w nich świat natury, czyniąc go najważniejszym elementem tekstu. Ale pojawienie się bohatera - natury nie służy tylko urozmaiceniu wrażeń estetycznych. W balladzie zatytułowanej „Świtezianka” przyroda pełni rolę sprawiedliwego sędziego. Nimfa wodna, zwana inaczej świtezianką karze młodego chłopca za jego niewierność. Reprezentuje ona moc przyrody, która nie pozwala, by dobrym i uczciwym ludziom działa się krzywda. Złe uczynki mają swoje konsekwencje, a przyroda postanowiła wymierzyć sprawiedliwość. Podobnie dzieje się w innej balladzie pod tytułem „Lilie”. Tam świat natury jest świadkiem zbrodni i zdrady małżeńskiej. Winowajczyni mimo usilnych prób nie może zataić swoich złych uczynków. Przyroda widziała wszystko i nic się przed nią nie ukryje. Ballada kończy się, gdy kobieta ginie. Ziemia rozstępuje się pod nią, a w miejscu jej śmierci natychmiast rosną lilie. Jest to symbol przestrogi, a także informacja, że prawda wyjdzie na jaw, choćby człowiek chciał ją zataić.

„Sonety Krymskie” są niesamowitym zbiorem utworów, które opisują podróż Mickiewicza na Krym. Poeta zachwycony był urokiem wschodnich terenów i postanowił przedstawić je lirycznie. Z poszczególnych utworów dowiadujemy się o pięknie zabytkowych miast, wyglądzie run i niesamowitym wrażeniu jakie wywiera ogromna pustynia. Krajobraz był pretekstem do wyrażenia uczuć i emocji. Miał wpływa na odbiór rzeczywistości, ponieważ poeta zachwycał się nim całym sobą. Także w narodowej epopei, jaką jest „ Pan Tadeusz” przyroda odgrywa bardzo ważną rolę. Opis Litwy, rosnących tam roślin i dominujących krajobrazów jest przejmujący i wzruszający. Stanowi pretekst do wspominania ukochanej ojczyzny i tęsknoty za nią

Dla romantyków natura była bardzo ważna. Posiadała boski pierwiastek, dzięki któremu potrafiła sprawiedliwie oceniać, nagradzać, karać. Była towarzyszem ludzkiej doli i niedoli. Miała ogromną moc, bo wierzono w nią i starano się żyć tak, by narazić się jej potężnej mocy.