Wiktor Gomulicki - biografia, życiorys

Urodzony 17 października 1848 r. w Ostrołęce, pisarz, poeta, bibliofil, badacz historii Warszawy; pseudonim Fantazy. Jeden z ważniejszych twórców polskiego pozytywizmu.

Dzieciństwo spędził w Pułtusku, gdzie uczył się w gimnazjum oo. Benedyktynów. W 1864 roku przeprowadził się do Warszawy, tam w roku 1866, po ukończeniu gimnazjum zaczął studia prawnicze w Szkole Głównej. Jako student debiutował wierszem wydrukowanym w „Tygodniku Ilustrowanym”. Porzucił naukę w 1869, gdy szkołę przekształcono na uniwersytet.

Swoje dzieciństwo opisał w powieści dla młodzieży: „Wspomnienia niebieskiego mundurka” oraz w powieści historycznej: „Miecz i łokieć” z 1906 r. Jego proza odznacza się wiernością realiom i skupia się na szczegółach obyczajowości. Natomiast poezja charakteryzuje się kunsztowną formą, urozmaiconą strofiką i budową wersyfikacyjną.

Gomulicki w swoich utworach poruszał tematy związane z tradycją, życiem codziennym w Warszawie (m.in. „Schadzka”, „Warszawa wczorajsza”), pisał także o Ostrołęce („Nad błękitną moją Narwią”). Był autorem tekstów refleksyjno-filozoficznych i pacyfistycznych.

Był także aktywnym publicystą, redaktorem m.in. „Kuriera Warszawskiego”(w latach 1873–1874 i 1887–1889), „Kuriera Codziennego” (1875–1888.), a także „Muchy” (w 1874 r.) i „Kolców” (1881 r.), zaś w latach 1889–1890 redagował „Tygodnik Powszechny”. Współpracował także z „Prawdą”, „Świtem” i „Krajem”.

Gomulicki był też autorem nowel (np. „Filemon i Baucis”), a także dokonywał przekładów poezji rosyjskiej i francuskiej (Baudelaire'a, Puszkina, Musseta). W 1911 napisał przedmowę do opowiadania Adama Mickiewicza, za co był sądzony i skazany na rok więzienia jako więzień polityczny. Dzięki amnestii kara go ominęła.

W 1912 r. obchodził hucznie 30-lecie swojej pracy twórczej. Wtedy też zebrano jego utwory historycznoliterackie, krytyczne i obyczajowe w „Kłosach z polskiej niwy”. Następnym tego typu zbiorem były „Sylwety i miniatury literackie”, wydane w 1916 r.

W 1918 r. został laureatem nagrody literackiej im. Elizy Orzeszkowej. Zmarł 14 lutego 1919 w Warszawie.