Prezydent Roosevelt - charakterystyka prezydentury Franklina Delano Roosevelta. Opracowanie

Franklin Delano Roosevelt był amerykańskim politykiem, w 1933 roku zwyciężył w wyborach prezydenckich (kandydował z ramienia Partii Demokratycznej), stając się tym samym 32 Prezydentem Stanów Zjednoczonych Ameryki. Jako jedyny w historii USA pełnił funkcję  prezydenta dłużej niż dwie kadencje. Spowodowało to wniesienie poprawki do Konstytucji USA w 1951 r. stwierdzającej, że prezydent może być wybierany jedynie dwukrotnie.

Zwycięstwo w wyborach prezydenckich, prócz wzrastającej popularności spowodowanej wcześniejszą działalnością polityczną, przyniosło Rooseveltowi hasło: New Deal („Nowy Ład”). Dla wycieńczonych Wielkim Kryzysem Amerykanów obietnice wprowadzenia nowego porządku przez Roosevelta okazały się tak kuszące, że zdecydowanie oddali na niego głos i Roosevelt wygrał z dotychczas rządzącym prezydentem Herbertem Hooverem.

O ile same założenia Nowego Ładu i ich wprowadzenie w życie nie przyniosły tak dobrych rezultatów jak oczekiwano, to jednak przywróciły one wiarę Amerykanów we własne siły i doprowadziły do aktywizacji społeczeństwa. Nowy ład przyniósł także wiele niekorzystnych skutków, które stały się później osią krytyki prezydenta.

Pierwsze sukcesy Nowego Ładu i aktywność społeczna doprowadziły do wyboru Roosevelta na drugą kadencję. Podjął on wówczas bardzo kontrowersyjną próbę zreformowania Sądu Najwyższego, co spotkało się z licznymi głosami krytyki. Propozycja ustawy nie znalazła poparcia w Kongresie, co więcej – rozważano, czy prezydenta nie poddać kontroli konstytucyjnej (impeachment), ponieważ miał on zamiar naruszyć dotychczas ustalony porządek podziału władzy. Roosevelt krytykowany był także za próby wzmocnienia swojej roli w Partii Demokratycznej – porównywano go wówczas do dyktatora faszystowskich Włoch, Mussoliniego.

W sferze polityki zagranicznej Roosevelt działał bardzo aktywnie – z początkiem lat 30. nawiązał stosunki dyplomatyczne ze Związkiem Radzieckim, obiecał niepodległość Filipinom, a co najważniejsze – powoli wyprowadzał Stany Zjednoczone z polityki ścisłego izolacjonizmu w kierunku zaangażowania w różnych rejonach świata. W czasie II wojny światowej przez dwa lata USA pozostawały neutralne, jednakże po ataku wojsk japońskich na Pearl Harbor w grudniu 1941 r. Stany przystąpiły do wojny po stronie aliantów. Pod koniec wojny Roosevelt uczestniczył w konferencjach Teherańskiej (1943) i Jałtańskiej (1945), pozostając zwolennikiem ścisłej współpracy ze Stalinem.

Prezydent Roosevelt zmarł 12 kwietnia 1945 r. Zastąpił go wówczas wiceprezydent Harry Truman.