El Greco - biografia, życiorys

El Greco, wybitny przedstawiciel hiszpańskiego baroku, urodził się prawdopodobnie na Krecie w 1541 roku. El Greco to przyjęty przez niego pseudonim, jego prawdziwe imię i nazwisko brzmi: Dominikos Theotokopulos. O życiu artysty wiadomo niewiele. W początkowym okresie swojej twórczości malował i tworzył ikony. Ogromny wpływ na jego artystyczny rozwój miał wyjazd do Wenecji w 1568 roku. Historycy przyjmują, że El Greco uczył się tam malarstwa pod opieką Tycjana. Tam również poznał i zafascynował się obrazami Tintoretta, które częściowo ukształtowały styl artysty.

W 1570 roku El Greco przeniósł się do Rzymu, na dwór kardynała Alessandro Farnese. Podczas pobytu w Rzymie artysta studiował twórczość Michała Anioła i Rafaela, nie był jednak wobec niej bezkrytyczny. Mistrzom malarstwa zarzucał między innymi zmniejszenie roli koloru w obrazie i zbytnie przywiązanie do rysunku. Rzym opuścił w 1577 roku, duży wpływ na tę decyzję miał konflikt malarza z Vasarim. Po powrocie na stałe osiedlił się w Toledo. Sztukę tworzył przede wszystkim na zamówienie kościoła katolickiego, który toczył w tym czasie walkę z reformacją również na płaszczyźnie artystycznej.

Twórczość El Greca zdominowana jest więc przez motywy religijne. Zachował się również portrety („Dama w Futrze”) oraz drobne sceny mitologiczne („Laokoon”). W większości przypadków jego twórczość malarska została zdefiniowana przez ideę kontrreformacji, baroku oraz hiszpańskich mistyków. Obrazy El Greca przyciągają uwagę przede wszystkim bogatą kolorystyką i ekspresją postaci. Artysta żywo interesował się również zagadnieniem przedstawienia światła na obrazie, co czyni z niego jednego z pionierów luminizmu. El Greco uchodzi za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli manieryzmu.

Po śmierci artysty w 1614 roku jego twórczość artystyczna uległa zapomnieniu. Została na nowo odkryta i należycie doceniona dopiero w XIX wieku. Malarstwo El Greca miało wpływ między innymi na twórczość Picassa i Cezanna. Do najważniejszych dzieł artysty należą: „Trójca Święta” (1577), „Święty Piotr i Paweł” (1587-1592), „Zesłanie Ducha Świętego” (1596-1600).