Thomas Jefferson - biografia, życiorys

Thomas Jefferson urodził się 13 kwietnia 1743 w Shadwell w Wirginii, a zmarł 4 lipca 1826 w Charlottesville (w hrabstwie Albemarle w Wirginii). Był trzecim prezydentem Stanów Zjednoczonych, drugim wiceprezydentem Stanów Zjednoczonych oraz pierwszym sekretarzem stanu Stanów Zjednoczonych. Imię odziedziczył po swoim ojcu – Thomasie Jeffersonie, który był plantatorem. Jego matka natomiast Jane Randolph Jefferson zajmowała się domem.

Studiował prawo na College of William and Mary, po czym zajął się praktyką prawniczą, która trwała siedem lat. Był republikaninem. W latach 1768–1772 reprezentował Kolonię Wirginii, a trzy lata później dostał się do Kongresu Kontynentalnego (organizacji ustanowionej przez trzynaście stanów), gdzie napisał słynną Deklarację Niepodległości – dokument ogłaszający wolność i niezależność stanów. Akt ten został uchwalony w trybie pilnym. W Zgromadzeniu Narodowym Wirginii poddał pod ocenę nowe projekty dotyczące między innymi tolerancji wyznań religijnych oraz wolności i równouprawnienia.

W roku 1784 został ambasadorem we Francji. Na początku współpracował z Beniaminem Franklinem, potem go zastępował jako poseł amerykański. Mieszkał niedaleko Pól Elizejskich. Potem był ministrem spraw zagranicznych w Departamencie Stanu od roku 1789. Sprzyjał Rewolucji Francuskiej, wkrótce też stanął na czele partii Republikanów, którzy podobnie jak on popierali wydarzenia we Francji. Po raz pierwszy starał się o fotel prezydenta w roku 1796. Przegrał wtedy minimalną ilością głosów z Johnem Adamsem, który został drugim zaprzysiężonym prezydentem Stanów Zjednoczonych. Thomas Jefferson został według prawa wiceprezydentem. Cztery lata później, czyli w roku 1800 po raz kolejny ubiegał się o fotel prezydenta.

Było jasne, że jest jednym z najpoważniejszych rywali ówczesnego prezydenta – Johna Adamsa. Przeciw Thomasowi Jeffersonowi rzucano oskarżenia – przede wszystkim o to, że po obraniu go na urząd prezydenta, nastąpi ogólnonarodowa anarchia, rozwiązłość, liberalizm we wszystkich strefach społecznych. Szczególnie jego wyborowi sprzeciwiało się duchowieństwo, które uważało Jeffersona za najgorszego z ludzi, mówiono o nim, że jest łotrem, który nie pozwoli na normalne życie żadnemu chrześcijaninowi. Dojdzie do przewrotu moralnego.

Jako że zarówno Jefferson, jak i Aaron Burr otrzymali równą liczbę głosów, o wyborze na prezydenta musiała zadecydować Izba Reprezentantów. Wybrano go dopiero w trzydziestym szóstym głosowaniu. Został zaprzysiężony na Kapitolu w Waszyngtonie. Mówi się, że był prezydentem jedynym w swoim rodzaju, gdyż nie znosił etykiety i tytułów. Gości zawsze witał osobiście.

Kiedy owdowiał, Pierwszą Damą została jego córka – Martha Randolph. W roku 1804 w reelekcji po raz kolejny został wybrany na prezydenta Stanów Zjednoczonych ogromną przewagą głosów. Wsławił się między innymi utworzeniem Akademii Wojskowej, nałożeniem embarga na handel zagraniczny, aby uniknąć wplątania Ameryki w wojnę napoleońską, przyłączeniem Ohio do Stanów Zjednoczonych oraz walkami z piratami berberyjskimi.

Thomas Jefferson zmarł czterdzieści cztery lata po swojej ukochanej żonie. Był jednym z najwybitniejszych mężów stanu, politykiem pełnym energii i entuzjazmu. Dzięki niemu wprowadzono wiele ulepszeń nie tylko w administracji Stanów Zjednoczonych, ale poprawiła się sytuacja obywatela amerykańskiego na mocy napisanej przez niego Deklaracji Niepodległości. Był jednym z bardziej cenionych polityków swoich czasów. Podziwiano go za inteligencję i poczucie humoru. W Chicago znajduje się park jego imienia – tak zwany „Jefferson Park”.