Kolonizacja Ameryki Północnej

Kolonizacja Ameryki Północnej rozpoczęła się w wieku XVI i jest związana z hiszpańskimi konkwistadorami. Hiszpanie ustanowią swoje wpływy na Florydzie i w Nowym Meksyku. Pod koniec wieku przybyli do tej części Ameryki osadnicy angielscy, zakładając w roku 1585 pierwszą kolonię, a pod koniec wieku XVIII zajmując większą część obszaru, co doprowadzi do walki kolonii o usamodzielnienie się.

Przyczułek w Ameryce Północnej znaleźli również Francuzi, opanowując Kanadę. W wieku XVIII rozpoczęła się rywalizacja francusko-brytyjska o wpływy w Ameryce. Ważnym momentem była wojna siedmioletnia, trwająca w latach 1756-1763. Na terenach Europy kończył ją  pokój w Hubertusburgu, podpisany 15 lutego 1763, natomiast w koloniach kończył ją układ podpisany 5 dni wcześniej w Paryżu. Konflikt rozpoczął się już walkami w roku 1754, ale dopiero 15 maja 1756 Wielka Brytania zdecydowała się na wypowiedzenie wojny Francji. Zakończona została na mocy pokoju paryskiego z dnia 10 lutego roku 1763.  Francja przestała się liczyć jako kolonialny gigant. Wielka Brytania otrzymała Kanadę i kolonie w Ameryce Północnej, a pokój dał jej jednocześnie wpływy w Indiach. Najważniejszą zdobyczą, uzyskaną na Francuzach, była Luizjana, którą Wielka Brytania podzieliła się z Hiszpanią, na rzecz której Francja straciła również Nowy Orlean. Klęska Francji miała znaczne następstwa dla Indian, to oni wszak w wojnie siedmioletniej stali u boku Francuzów. Nie poddali się jednak. W Kanadzie wojna z Anglikami trwała nadal. Rebelia została zdławiona w roku 1765.

Polityka kolonialna Wielkiej Brytanii w Ameryce koncentrowała się na utrzymywaniu monopolu i ograniczaniu możliwości gospodarczych kolonii. Podczas wojny jednak koloniom udała się pewna emancypacja, na szeroką skalę był prowadzony handel chociażby z Francuzami. Chęć emancypacji znajdzie swój pełny wyraz w roku 1775, kiedy to rozpocznie się wojna kolonii z Wielką Brytanią, zakończona w roku 1783 uznaniem niepodległości kolonii przez Koronę.