Rumunia - walka z kościołem po zakończeniu II wojny światowej

W Rumunii walka z kościołem po zakończeniu działań wojennych przybrała bardzo agresywny charakter. Toczyła się na kilku frontach. Zdecydowany atak został przeprowadzony przez komunistów w momencie przejęcia przez nich władzy, zatem  począwszy od roku 1947.
Atak skupił się na chęci likwidacji kościoła katolickiego oraz wykorzystanie w tym celu także kościoła prawosławnego, który miał pozostać jedyną ostoją duchowieństwa w kraju. Najważniejszymi z działań komunistów były:

- masowe aresztowania duchownych katolickich,
- likwidacja katolickiej prasy,
- usuwanie z urzędów wyższych dostojników kościoła,
- zniesienie wielu diecezji (na mocy ustawy z roku 1948, która mówiła o zmianach terytorialnych względem organizacji kościoła, co w praktyce pozwoliło na likwidację znacznej ilości diecezji).
- wprowadzenie do programu studiów duchownych marksizmu - leninizmu,
- zamykanie cerkiewnych szkół,
- wyjęcie szpitali spod duchownej jurysdykcji,
- zerwanie konkordatu ze Stolicą Apostolską w roku 1948,
- po śmierci patriarchy prawosławnego - Nikodema (rok 1948), obsadzenie na tym stanowisku patriarchy współpracującego i popieranego przez komunistów,
- powołanie do życia Katolickiego Komitetu Akcji w roku 1950. Komitet miał na celu obniżenie znaczenia kościoła katolickiego, zwłaszcza że na jego czele stanął duchowny ekskomunikowany przez kościelne władze,
- zniesienie zakonów w roku 1951,
- likwidacja kościoła unickiego. Księża grekokatoliccy zostali zmuszeni powrócić na łono prawosławia.