Ludwik Pasteur - biografia, życiorys

Odkrycia tego francuskiego badacza uratowały tysiące ludzkich istnień. Dzięki wynalezionym szczepionkom na wściekliznę, cholerę oraz wąglika można było pomóc osobom, dla których wcześniej choroba oznaczała wyrok śmierci. Ludwik Pasteur był bardzo pracowitym człowiekiem, który z odwagą, determinacją i niezłomną energią postanowiał pomagać ludziom zarażonym chorobami, na które w ówczesnych czasach nie było lekarstwa i które doprowadzały do nieuchronnej śmierci zarówno słabych i starszych, jak i ludzi w pełni sił.

Pasteur urodził się w 1822 roku we Francji. Wkrótce po przyjściu na świat, osierociła go matka, dlatego Ludwik wraz z rodziną musieli przesiedlić się ze wschodu Francji w kierunku jej szwajcarskiej granicy. Chłopiec uczył się najpierw w szkole podstawowej, by później rozpocząć studia w Paryżu na kierunku biologicznym. Po ukończenia szkoły wyższej, Ludwik Pasteur pracował jako nauczyciel, by później przenieść się do Strasburga, gdzie poznał swoją przyszłą żonę i matkę czwórki swoich dzieci, z których dwójka zmarła we wczesnym dzieciństwie. Po jakimś czasie Pasteur przeprowadził się do Lille, gdzie pracował na uniwersytecie, a stamtąd – do Paryża, gdzie został rektorem.

Słynny był jego spór z Justusem von Liebigiem, który miał odmienną teorię dotyczącą procesu fermentacji. Jednak okazało się, że Pasteur miał rację i jego teoria okazała się prawdziwa. Dzięki swoim badaniom, wymyślił szczepionki na wściekliznę, wąglika i cholerę. Badał także hodowle bakterii, a za swoje odkrycia został Kawalerem Legii Honorowej.

Zmarł w 1895 roku.

Innym odkryciem Pasteura było położenie podwalin pod naukę zajmującą się badaniem cząsteczek oraz ich właściwościami, czyli stereochemię. Badał także fermentację oraz sposób jej zapobiegania, co doprowadziło do wynalezienia procesu pasteryzacji (od jego nazwiska pochodzi właśnie nawa tego procesu).

Za swoje odkrycia został także odznaczony Medalem Leeuwenhoeka.