Vivente rege - Elekcja Zygmunta Augusta

W roku 1518 król Zygmunt I Stary poślubił księżniczkę z rodu Sforzów, Bonę. Oprócz niewątpliwego wkładu w rozwój kultury i gospodarki polskiej jej wielką życiową obsesją było zapewnienie swojemu synowi Zygmuntowi Augustowi elekcji po śmierci ojca.

Nieudane próby królowej Bony uczynienia z Mazowsza księstwa dziedzicznego powetowała sobie na Litwie, gdzie w roku 1529 bojarzy wybrali młodego królewicza Zygmunta Augusta na Wielkiego Księcia Litewskiego. Krok ten król przypłacił koniecznością wydania zapowiadanych od jakiegoś czasu kodyfikacji prawa zwyczajowego na Litwie, dokonaną w tym samym roku. Pomimo ustnych zapewnień sytuacja ta nie gwarantowała jednak w stu procentach sukcesu w elekcji królewskiej na wypadek śmierci Zygmunta Starego. Cel swój królowa osiągnęła na sejmie piotrkowskim, kiedy to zgodnie z jej wolą, z zaskoczenia, ale bez wyraźnego sprzeciwu zgromadzonych, posłowie dokonali elekcji Zygmunta Augusta na przyszłego króla Polski.

Sytuacja ta była bardzo niecodzienna, ponieważ aktualny władca wciąż żył i otrzymała nazwę tzw. elekcji vivente rege (dosł. „za życia króla”), czyli desygnacji swojego następcy przez panującego monarchę. W dniu 20. lutego roku...