William Szekspir „Hamlet” - analiza i interpretacja monologu Hamleta

W dramacie Szekspira jest siedem monologów Hamleta - mają one charakter filozoficzny, dotyczą spraw ogólnoludzkich. Służą one charakterystyce bohatera. Dzięki nim poznajemy prawdziwą twarz duńskiego królewicza. W monologach jawi się on jako człowiek wrażliwy, inteligentny, zainteresowany poznaniem ludzkiej natury i charakteru ludzkiego życia. Daleki jest natomiast od kwestii polityki, władzy czy bogactwa. Monologi Hamleta sprawiają, że dramat Szekspira ma wymowę filozoficzną. Dzięki tej filozoficznej oprawie nie jest on banalną historią o zemście, lecz ogólnoludzkim dramatem, tragedią o konieczności wyboru.

Największą sławę zdobył monolog zawarty w trzecim akcie, zaczynający się od słów: „Być albo nie być”. Są to rozważania Hamleta nad sensem i celem ludzkiego życia. „Być albo nie być” to pytanie o to, czy warto żyć. Czy ten świat jest tego wart. Człowiek ma przecież wybór, życie nie jest koniecznością, można je w każdej chwili zakończyć. A jednak niemal wszyscy pragną zachować życie jak najdłużej. Hamlet zastanawia się, dlaczego tak się dzieje.

W jego przekonaniu życie jest pełne cierpienia, człowiek jest nieustannie wystawiony na ciosy, a jednak woli je znosić, niż raz na zawsze przerwać pasmo udręki....