Wisława Szymborska „Schyłek wieku” - interpretacja i analiza utworu

Tytuł utworu wskazuje na jego charakter. Jest to wiersz refleksyjny, który dotyczy rozważań na temat wieku XX. Był napisany u schyłku tej kolejnej z epok i dla wielu żyjących wówczas ludzi miał być lepszy niż wiek poprzedni.

Wiersz podzielony jest na nieregularne części, o nieustabilizowanej budowie. Niektóre z tych cząstek mają zaledwie po dwa wersy, inne zaś nawet po pięć. Dostrzegamy tu personifikację wieku XX, który zostaje przedstawiony jako staruszek, co wskazuje na jego koniec: „Lata ma policzone, krok chwiejny, oddech krótki”.

Podmiot liryczny jest wyraźnie rozczarowany minionymi latami. Nie ze względów osobistych, ale ogólnoludzkich, narodowych oraz społecznych. Zanim rozpoczął się wiek XX ludzie wierzyli, iż będzie on lepszy od poprzedniego. Mieli nadzieje, że będą mogli żyć szczęśliwie i spokojnie. Oczekiwano nadejścia wiosny, którą symbolicznie należy traktować jako radość i beztroska. Strach miał opuścić góry i doliny, ludzie marzyli, że w końcu przestaną się bać. Wiemy przecież, że wiek XIX dla Polski był nieustanną walką o wolność i niepodległość, a ziemie naszych rodaków znalazły się pod zaborami. Dlatego też tak wiele obiecywano sobie po nowym okresie w historii. Niestety,...