Piotr Jaroszewicz - biografia, życiorys

Piotr Jaroszewicz to polski polityk komunistyczny, generał dywizji Wojska Polskiego oraz premier RP w okresie 1970-1980. 

Urodził się 8 października 1909 roku jako syn księdza prawosławnego. Był nauczycielem w kilku szkołach w powiecie garwolińskim. Wraz z wybuchem II wojny światowej znalazł się w sowieckiej strefie okupacyjnej, został deportowany w okolice Archangielska oraz Kazachstanu i Stalingradu.

W 1943 przyjęto go do 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, gdzie był pisarzem-magazynierem. Ukończył kursy oficerskie w 2 Dywizji Piechoty oraz w 1 Korpusie PSZ w ZSRR. Następnie, został dowódcą III batalionu do spraw polityczno-wychowawczych. We wrześniu 1944 roku powołano go na szefa Zarządu Polityczno-Wychowawczego 1 Armii WP, a później na stanowisko kwatermistrza WP. 

Piotr Jaroszewicz awans na kapitana otrzymał 27 lipca, a więc po przesłużeniu prawie trzech miesięcy w stopniu porucznika. We wrześniu 1944 przeniesiony został z Dowództwa 2 DP do Dowództwa 1 Armii WP.Należał do PPR i był posłem na sejm w okresie 1947-1985. Został mianowany ministrem górnictwa (1954-1956) oraz wiceprzewodniczącym Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów. W kolejnych latach był członkiem Biura Politycznego KC PZPR. 

Od 1970 do 1980 roku był premierem, prezesem Rady Naczelnej ZBoWiD oraz członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W lutym 1980 roku Edward Gierek usunął go z urzędu premiera i z PZPR. Został zamordowany w swoim domu w 1992 roku w niewyjaśnionych okolicznościach.